بررسی تاثیر تکنیک دستی مولیگان بر الگوی هم انقباضی عضلات کوادریسپس و هامسترینگ در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو با شدت متوسط

مقدمه: تکنیک های دستی در درمان بیماران استئوآرتروز جایگاه ویژه ای دارند. تاکنون اثرات آن ها تنها بر میزان درد بررسی شده است بدین ترتیب، هدف ما در این مطالعه بررسی اثر تکنیک دستی مولیگان بر الگوی فعالیت عضلات کوادریسپس و هامسترینگ بوده است.  مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای نیمه تجربی روی ۳۸ داوطلب مبتلا به استئوآرتروز زانو با شدت متوسط، انتخاب شده به صورت غیرتصادفی انجام یافته است. شدت استئوآرتروز داوطلبان بر اساس روش کلگرن-لورنس تعیین شد و اثر فوری تکنیک دستی مولیگان بر متغیر درد و میزان آمپلی تود فعالیت عضلات در الگوی عضلانی مورد بررسی قرار گرفت. ثبت میزان درد با مقیاس نرخ عددی(۰-۱۰) و آمپلی تود عضلات با دستگاه الکترومیوگرافی سطحی انجام شد. یافته های پژوهش: به صورت کلی، یافته ها تغییرات معنی دار میانگین متغیرهای مورد مطالعه را از نظر آماری پس از مداخله با تکنیک مولیگان نشان دادند(P<۰.۰۵). میزان آمپلی تود فعالیت همه عضلات به صورت یکسان پس از مداخله تغییر نکرده بلکه آمپلی تود بعضی عضلات افزایش و برخی دیگر کاهش یافته است. بحث و نتیجه گیری: مداخله با تکنیک مولیگان در جهت کاهش درد به صورت فوری در بیماران مبتلا به استئوآرتروز با شدت متوسط موثر بوده است و نیز به نظر می رسد تحت تاثیر این مداخله، میزان آمپلی تود فعالیت هر یک از عضلات کوادریسپس و هامسترینگ به صورت جداگانه و در قالب الگوی عضلانی تغییر کرده است.

Keywords:

Knee osteoarthritis , Mulligan technique , Co-contraction , استئوآرتروز زانو , تکنیک مولیگان , هم انقباضی