بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن کولین دهیدروژناز ۱۲۶۷۶rs با نا باروری در جمعیتی از مردان نا بارور استان گیلان
عنوان مقاله: بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن کولین دهیدروژناز ۱۲۶۷۶rs با نا باروری در جمعیتی از مردان نا بارور استان گیلان
شناسه ملی مقاله: JR_SHIMU-25-5_006
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_SHIMU-25-5_006
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
میلاد پورجعفر - Dept of Genetics, University Campus, Guilan University, Rasht, Iran
حمیدرضا وزیری - Dept of Biology, Faculty of Sciences, Guilan University, Rasht, Iran
طوبا میرزا پور - Dept of Biology, Faculty of Sciences, Mohaghegh Ardebili University, Ardebil, Iran
خلاصه مقاله:
میلاد پورجعفر - Dept of Genetics, University Campus, Guilan University, Rasht, Iran
حمیدرضا وزیری - Dept of Biology, Faculty of Sciences, Guilan University, Rasht, Iran
طوبا میرزا پور - Dept of Biology, Faculty of Sciences, Mohaghegh Ardebili University, Ardebil, Iran
مقدمه: در حدود ۵۰ % موارد نا باروری به دلیل فاکتور های مردانه است. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد، سوخت و ساز نا بجای ریز مغذی ها ممکن است نقش موثری در نا باروری مردان داشته باشد. کولین یک عامل حیاتی در تنظیم ساختار و سیالیت غشای اسپرم است. این ماده ی مغذی نقش مهمی در بلوغ و ظرفیت غشای اسپرم دارد. پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی ۱۲۶۷۶rs (c.۲۳۳T > G) در ژن کولین دهیدروژناز که منجر به جایگزینی اسید آمینه آرژنین به لوسین در موقعیت ۷۸ پروتئین محصول این ژن می شود، می تواند میزان و فعالیت این آنزیم و در نتیجه متابولیسم کولین، فرآیند تحرک سپرم، لقاح و باروری را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن کولین دهیدروژناز ۱۲۶۷۶rs با نا باروری در مردان می باشد.
مواد و روشها: در این مطالعه، ۵۰ مرد نا بارور و ۵۰ مرد سالم از استان گیلان مورد بررسی قرار گرفتند. DNA ژنومی از خون محیطی استخراج گردید و تعیین ژنوتیپ با روش PCR-RFLP انجام شد. نتایج حاصل با نرم افزار Med Calc (v۱۲.۱.۴.۰) مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته های پژوهش: تفاوت معنی داری در توزیع آلل Gو T در بین افراد سالم و بیمار وجود داشت (P<۰.۰۵). فراوانی ژنوتیپ های GG، GT و TT در افراد بیمار به ترتیب برابر با ۲۸%، ۵۰ % و ۲۲ % بود و در افراد سالم فراوانی ها برابر با ۵۲%، ۳۶ % و ۱۲% بودند و تفاوت معنی داری در توزیع این فراوانی بین افراد بیمار و سالم وجود داشت (P<۰.۰۵).
بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم ۱۲۶۷۶rs با نا باروری مردان در جمعیت مورد مطالعه هم از لحاظ ژنوتیپی و هم اللی وجود دارد. جهت تایید این یافته ها، مطالعات بیش تری در جمعیت های جغرافیایی یا نژادی مختلف با تعداد بیش تری از بیماران و افراد کنترل لازم می باشد.
کلمات کلیدی: Choline dehydrogenase, Male infertility, Polymorphism, PCR, پلی مورفیسم, کولین دهیدروژناز, نا باروری ایدیو پاتیک مردان, واکنش زنجیره ای پلیمراز
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1322347/