کژاله محمدی - . Dept of Cell and Molecular Biology, Faculty of Biological Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran
مهدیه سلیمی - Dept of Medical Genetic, Institute of Medical Biotechnology, National Institute of Genetic Engineering and Biotechnology, Tehran, Iran.
عبدالحمید انگجی - . Dept of Cell and Molecular Biology, Faculty of Biological Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran
فروزنده محجوبی - Dept of Medical Genetic, Institute of Medical Biotechnology, National Institute of Genetic Engineering and Biotechnology, Tehran, Iran.
طیبه مجید زاده - Dept of Medical Genetic, Institute of Medical Biotechnology, National Institute of Genetic Engineering and Biotechnology, Tehran, Iran.

مقدمه: سرطان پستان یک بیماری پیچیده به دلیل چندین تغییر ژنتیکی و اپی ژنتیکی است که نهایتا به تغییر فرآیند های سلولی از جمله تکثیر، آپوپتوز، آنژیوژنز (رگ زایی) و اکتساب یک فنوتیپ تهاجمی منجر می شود.   BIF-۱(BAX interacting factor) که یک ژن سرکوب گر تومور است، در تنظیم خمیدگی ­های غشای میتوکندری نقش دارد و حاوی دمین  BAR است که به واسطه آن با BAX تعامل می ­یابد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تفاوت بیان نسبی ژن BIF-۱ در بافت انسانی تومور مبتلایان به سرطان  پستان در مقایسه با بافت نرمال اطراف تومور به روش Real-Time PCR می باشد. مواد و روش ­ها: این مطالعه مورد شاهدی  بر روی ۵۰ نمونه ی  حاصل از زنان مبتلا به سرطان پستان و ۵۰  نمونه کنترل نرمال اطراف تومور که در سال ۱۳۹۳ به بیمارستان های میلاد و خاتم الانبیاء مراجعه کرده بودند، انجام شد. بعد از جمع آوری نمونه ها، استخراج RNA از بافت با استفاده از کیت استخراج TriPure RNA Isolation  انجام شد. سپس سنتز cDNA از RNA های استخراج شده با استفاده از کیت Revert AID First strand cDNA synthesis Kit انجام گرفت. در نهایت بیان ژن BIF-۱ در ۵۰ بافت تومور سرطان پستان و ۵۰ بافت نرمال پستانی با استفاده از تکنیک SYBR Green Real-Time PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ های پژوهش:  نتایج ما نشان داد که ژنBIF-۱  در ۳۴ نمونه(۶۸ در صد) از بافت توموری مبتلایان به سرطان پستان نسبت به بافت نرمال مجاور تومور  دچار کاهش بیان می باشد که این اختلاف از منظر آماری معنی دار تلقی می گردد (P=۰.۰۰۱). این پایین بودن میانگین بیان در بافت توموری نسبت به بافت نرمال اطراف تومور  تاییدکننده عملکرد سرکوبگری تومور ژن BIF-۱ است. بحث و نتیجه­ گیری:  با توجه به کاهش بیان ژن BIF-۱ در بافت های تومور در مقایسه با بافت نرمال پستانی می توان این ژن را به عنوان یک کاندید زیست نشانگر احتمالی مرتبط با سرطان پستان جهت بررسی های آتی معرفی نمود.  

Breast cancer, Gene expression, BIF-۱, Real Time PCR, سرطان پستان, BIF-۱, بیان ژن, Real-Time PCR