تاثیر ترکیبی تمرین استقامتی و داروی آتورواستاتین بر تظاهر پروتئین VEGF در رت ها پس از انفارکتوس تجربی میوکارد
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 235
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHIMU-24-4_003
تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1400
Abstract:
مقدمه: استاتین ها و تمرینات ورزشی ممکن است اثرات سودمند مضاعفی بر فرآیند آنژیوژنز متعاقب انفارکتوس میوکارد داشته باشند. بنا بر این، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین استقامتی، داروی آتورواستاتین و ترکیب آن ها بر تظاهر فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در عضله قلبی موش صحرایی نر پس از انفارکتوس تجربی میوکارد انجام شد.
مواد و روش ها: ۴۵ سر موش صحرائی نر(۱۰-۸ هفته ای با میانگین وزن ۱۰±۲۳۰ گرم) به ۵ گروه شم، کنترل، تمرین استقامتی، آتورواستاتین و تمرین+آتورواستاتین تقسیم شدند. انفارکتوس میوکارد به وسیله تزریق زیرجلدی ایزوپرنالین(mg/kg ۱۵۰) در دو روز متوالی القاء شد. مداخله دارویی و تمرین استقامتی ۲ روز پس از انفارکتوس میوکارد شروع و به مدت ۴ هفته تداوم یافت. جهت بررسی تظاهر VEGF از تکنیک رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در سطح P<۰.۰۵ و آزمون تعقیبی شفه تحلیل شدند.
یافته های پژوهش: تظاهر VEGF در گروه آتورواستاتین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود(P=۰.۰۰۶). تظاهر VEGF در گروه های ترکیبی(تمرین+آتورواستاتین) و تمرین استقامتی در مقایسه با گروه کنترل معنی دار نبود(به ترتیب: P=۰.۵۳۴ و P=۰.۰۵۵)، اما تظاهر آن در گروه ترکیبی(تمرین+آتورواستاتین) در مقایسه با گروه تمرین استقامتی(P=۰.۰۰۲) و گروه آتورواستاتین(P=۰.۰۰۱) به طور معنی داری بیشتر بود.
بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد که ترکیب تمرین استقامتی و داروی آتورواستاتین نسبت به تمرین استقامتی تنها و نیز آتورواستاتین تنها اثر نسبتا مطلوب تری بر افزایش تظاهر VEGF و در نتیجه فرآیند آنژیوژنز پس از انفارکتوس میوکارد داشته باشد.
Keywords:
Endurance exercise training , Atorvastatin , VEGF , Myocardial infarction , Rat , تمرین استقامتی , آتورواستاتین , فاکتور رشد اندوتلیال عروقی , انفارکتوس میوکارد , موش صحرایی
Authors
اکبر اعظمیان جزی
Dept of Exercise Physiology, Shahrekord University, Shahrekord, Iran
محمد رضا حافظی
Dept of Pathobiology, Faculty of Medicine, Ilam University of Medical Science, Ilam, Iran
حمید اپرا
Dept of Exercise Physiology, Shahrekord University, Shahrekord, Iran
هادی عبدی
. Dept of Physical Education,Payame Noor University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :