اکبر اعظمیان جزی - Dept of Exercise Physiology, Shahrekord University, Shahrekord, Iran
محمد رضا حافظی - Dept of Pathobiology, Faculty of Medicine, Ilam University of Medical Science, Ilam, Iran
حمید اپرا - Dept of Exercise Physiology, Shahrekord University, Shahrekord, Iran
هادی عبدی - . Dept of Physical Education,Payame Noor University, Tehran, Iran

مقدمه: استاتین­ ها و تمرینات ورزشی ممکن است اثرات سودمند مضاعفی بر فرآیند آنژیوژنز متعاقب انفارکتوس میوکارد داشته باشند. بنا بر این، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین استقامتی، داروی آتورواستاتین و ترکیب آن ها بر تظاهر فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در عضله قلبی موش صحرایی نر پس از انفارکتوس تجربی میوکارد انجام شد.   مواد و روش ­ها: ۴۵ سر موش صحرائی نر(۱۰-۸ هفته ­ای با میانگین وزن ۱۰±۲۳۰ گرم) به ۵ گروه شم، کنترل، تمرین استقامتی، آتورواستاتین و تمرین+آتورواستاتین تقسیم شدند. انفارکتوس میوکارد به وسیله­ تزریق زیرجلدی ایزوپرنالین(mg/kg ۱۵۰) در دو روز متوالی القاء شد. مداخله­ دارویی و تمرین استقامتی ۲ روز پس از انفارکتوس میوکارد شروع و به مدت ۴ هفته تداوم یافت. جهت بررسی تظاهر VEGF از تکنیک رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی استفاده شد. داده­ ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در سطح P<۰.۰۵ و آزمون تعقیبی شفه تحلیل شدند. یافته­ های پژوهش: تظاهر VEGF در گروه آتورواستاتین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود(P=۰.۰۰۶). تظاهر VEGF در گروه های ترکیبی(تمرین+آتورواستاتین) و تمرین استقامتی در مقایسه با گروه کنترل معنی دار نبود(به ترتیب: P=۰.۵۳۴ و P=۰.۰۵۵)، اما تظاهر آن در گروه ترکیبی(تمرین+آتورواستاتین) در مقایسه با گروه تمرین­ استقامتی(P=۰.۰۰۲) و گروه آتورواستاتین(P=۰.۰۰۱) به طور معنی داری بیشتر بود. بحث و نتیجه­ گیری: به نظر می رسد که ترکیب تمرین استقامتی و داروی آتورواستاتین نسبت به تمرین استقامتی تنها و نیز آتورواستاتین تنها اثر نسبتا مطلوب­ تری بر افزایش تظاهر VEGF و در نتیجه فرآیند آنژیوژنز پس از انفارکتوس میوکارد داشته باشد.

Endurance exercise training, Atorvastatin, VEGF, Myocardial infarction, Rat, تمرین استقامتی, آتورواستاتین, فاکتور رشد اندوتلیال عروقی, انفارکتوس میوکارد, موش صحرایی