اثر پیش تغذیه روغن دانه کتان(Linum usitatissimum) بر میزان ادم مغزی و سطح چربی های خون در مدل سکته مغزی موش های بزرگ آزمایشگاهی

مقدمه: ادم ایسکمیک مغزی یکی از مهم ترین عوارض سکته مغزی می باشد که بروز آن سبب تشدید ضایعه ایسکمیک ابتدایی مغز می شود. در این مطالعه تلاش شده است ارتباط بین اثر پیش تغذیه روغن دانه کتان بر سطح چربی ­های خون و میزان بروز ادم مغزی را در مدل سکته مغزی رت مشخص شود. مواد و روش ها:  این تحقیق به صورت تجربی روی ۵ گروه که شامل ۷ سر موش صحرایی نر بود انجام گرفت. گروه شاهد آب مقطر دریافت کردند در حالی که سه گروه تیمار، روغن دانه کتان را از طریق گاواژ ۳۰ روز به صورت روزانه دریافت می کردند(۲۵/۰، ۵۰/۰ و ۷۵/۰  میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن به ترتیب).  برای گروه شم تیمار و القای ایسکمی صورت نگرفت. دو ساعت بعد از آخرین گاواژ گروه­ ها تحت جراحی مدل MCAO (انسداد شریان میانی مغز) به منظور القای ایسکمی و بررسی ادم مغزی و چربی ­های خون قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون ANOVA تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش: پیش تیمار با روغن دانه کتان باعث کاهش کلسترول، تری گلیسرید و LDL، هم چنین باعث افزایش سطحHDL  در دوزهای ۵۰/۰ و ۷۵/۰ گردیده و پیش تغذیه توسط روغن دانه کتان باعث کاهش میزان ادم مغزی بعد از MCAO در رت ها گردید. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که روغن دانه کتان با دوز های ۵۰/۰ و ۷۵/۰ می تواند از ادم مغزی در موش های صحرایی دچار ایسکمی محافظت نماید و میزان لیپیدهای سرم را کاهش دهد.

Keywords:

Cholesterol , Triglycerides , Flaxseed oil , Ischemic , Cerebral edema , کلسترول , تری گلیسرید , روغن دانه کتان , ایسمکی , ادم مغزی