تغییر در ویژگیهای رشدی، بیوشیمیایی و جذب عناصر غذایی Salvia officinalis L. در پاسخ به سطوح مختلف نیتروژن
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 210
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-37-5_001
تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1400
Abstract:
با هدف بررسی اثر سطوح مختلف نیتروژن (صفر، ۷۰، ۱۴۰ و ۲۱۰ میلیگرم بر لیتر) بر برخی ویژگیهای رشدی، بیوشیمیایی، جذب عناصر غذایی (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) و بازده اسانس در گیاه دارویی مریم گلی (Salvia officinalis L.) در شرایط کشت هیدروپونیک، آزمایشی گلدانی بر پایه طرح کاملا تصادفی در ۴ تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال ۱۳۹۸ انجام شد. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که با افزایش سطح نیتروژن ویژگیهای رشدی گیاه افزایش یافت، به طوری که سطح ۲۱۰ میلیگرم بر لیتر نیتروژن نسبت به عدم کاربرد آن بهترتیب سبب کاهش ۵۴.۱۹، ۷۲.۵۹، ۳۹.۴۹، ۸۲.۵۲، ۴۲/۵۱، ۲۷۲.۲۰، ۷۱.۴۶، ۹۵.۱۷، ۹۰.۳۱، ۸۲/۹۵، ۹۲.۳۰ و ۸۳.۴۶ درصدی قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی، گره و برگ، طول میانگره، طول و عرض برگ، وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک اندام هوایی و نسبت وزن خشک اندام هوایی به وزن خشک ریشه شد. کاربرد ۲۱۰ میلیگرم بر لیتر نیتروژن بهترتیب سبب افزایش ۵۷/۹، ۶/۲۶۶ و ۸۷/۱۴ درصدی محتوای نسبی آب برگ، پرولین و بازده اسانس و کاهش ۳۰.۴۵ و ۵۱.۵۱ درصدی نشت الکترولیت و مالون دیآلدئید نسبت به عدم کاربرد نیتروژن شد. همچنین پایین ترین سطح نیتروژن بهترتیب سبب کاهش ۳۲.۶۵، ۸۵.۱۳ و ۵۶.۸۹ درصدی پتاسیم، فسفر و نیتروژن نسبت به بالاترین سطح نیتروژن شد. نتایج این آزمایش نشان داد که سطوح مختلف نیتروژن می تواند بر رشد و میزان اسانس مریم گلی تاثیرات متفاوتی داشته باشد. براساس یافته های پژوهش حاضر، کاربرد ۲۱۰ میلی گرم بر لیتر نیتروژن به واسطه بهبود صفات مورد مطالعه برای کشت و کار مریم گلی پیشنهاد می شود.
Keywords:
Authors
امیر عباسی خمر
دانشجوی دکترا، گروه علوم باغبانی، واحد شیروان، دانشگاه آزاد اسلامی، شیروان، ایران
محمد مقدم
دانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
احمد اصغرزاده
استادیار، گروه علوم باغبانی، واحد شیروان، دانشگاه آزاد اسلامی، شیروان، ایران
محمد محمودی سورستانی
دانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :