فائزه ولایتی - دانش آموخته دکتری مهندسی آب، دانشکده علوم و مهندسی آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
امیراحمد صمدی - استادیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
سیدحسین مهاجری - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه خوارزمی

رودخانه سیستان شاهرگ حیاتی منطقه سیستان است که تامین آب دشت سیستان و تالاب های بین المللی هامون براساس آورد آب آن انجاممی شود. به جهت حجم رسوبات بالای رودخانه و نیز وقوع بادهای موسمی، یکی از معضلات مهم و پیچیده منطقه برآورد بلند مدت رسوب معلقاین رودخانه می باشد. به عبارت دیگر، این رودخانه از رژیم شدیدا رسوب گذاری تبعیت می کند که عمدتا حاصل فرسایش بادی است. با توجه به اینموضوع، در مطالعه حاضر به بررسی روش های برآورد بلند مدت بار رسوب معلق در رودخانه سیستان متشکل از روش های منحنی سنجه تک خطیروزانه USBR ، منحنی سنجه تک خطی روزانه FAO ، منحنی سنجه تک خط ی ماهیانه USBR و منحنی سنجه تک خطی سالیانه USBRپرداخته شده است. نتایج نشان داد که بیشترین همبستگی جهت تولید منحنی سنجه و همچنین بیشترین برآورد بار معلق مربوط به روش فائو می باشد.اما بررسی رسوب بلند مدت ایستگاه مرجع و مقایسه آن با مقدار به دست آمده براساس منحنی های سنجه محاسباتی به روش های مختلف نشان دادکه بهترین برآورد مربوط به منحنی سنجه تک خطی روزانه USBR در محدده رودخانه سیستان می باشد. با توجه به این موضوع پیشنهاد می گرددحجم بالای رسوب این رودخانه در ادامه و در کارهای مهندسی براساس این روش برآورد گردد.

رودخانه سیستان، رسوب معلق، لایروبی، برآورد بلند مدت رسوب، منحی سنجه