حمیدرضا پورزمانی - دانشجوی دکتری بهداشت محیط
بیژن بینا - مرکز تحقیقات محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
محمدمهدی امین - مرکز تحقیقات محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
علیمراد رشیدی - استادیار پژوهشکده صنایع نفت تهران

حذف اتیلن بنزن و زایلن ازمحلولهای آبی با استفاده از نانولوله هیا کربنی تک دیواره SWCNT) نانولوله های کربنی چند دیوارهMWCNT) و نانولولههای کربنی هیبرید HCNT با غلظت 10mg/l از اتیلن بنزن و زایلن غلظت 1g/l نانولوله های کربنی و زمان تماس 10 دقیقه در ph خنثی مورد بررسی قرارگرفت. نمونه های مورد نیاز بصورت سنتتیک درآزمایشگاه ساخته شد و توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی آنالیز گردید. برای آنالیز نمونه ها ا زنرم افزار طراحی آزمایش DOE استفاده شد نتایج نشان داد که ظرفیت جذب اتیل بنزن و زایلن توسط SWCNT بیشتر از HSNT,MWCNT برای اتیل بنزن 9/97mg/g و برای زایلن 10mg/g توسط SWCNT می باشد زایلن بیشتر از اتیل بنزن جذب گردید که ناشی از بیشتر بودن قابلیت انحلال اتیل بنزن و کمتر بودن وزن مولکولی آن نسبت به زایلن است بازیابی نانولوله های استفاده شده با استفادها ز گرما در دمای 2±105 درجه سانتی گراد برای اولین بار دراین تحقیق انجام گرفت که علاوه بر بازیابی باعث بهبود عملکرد آنها در حذف اتیلن بنزن نسبت به حالت اولیه نیز گردید این تحقیق نشان میدهد که SWCNT می تواند بطور موثری اتیل بنزن و زایلن را از آب جذب نماید و دارای پتانسیل خوبی برای تصفیه آب و فاضلابهای آلوده به مواد نفتی می باشد.

اتیل بنزن، زایلن، نانولوله های کربنی، آلودگی آب