اثربخشی هنر درمانی بر پایه نقاشی درمانی در کاهش اضطراب کودکان دچار لکنت زبان

مقدمه: هنردرمانی روشی خلاق برای رشد و ارتقاء سلامت جسمی، روانی و هیجانی اشخاص می باشد. متاسفانه، مطالعه ای در زمینه اثربخشی هنردرمانی در کاهش مشکلات روانی افراد دچار لکنت زبان یافت نشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی هنردرمانی بر پایه نقاشی درمانی در کاهش اضطراب کودکان دچار لکنت زبان انجام گرفت.  مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی(پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. نمونه آماری شامل ۳۰ کودک دچار لکنت زبان بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از مراکز گفتار درمانی شهر تبریز انتخاب و افراد بصورت تصادفی به دو گروه به دو گروه مساوی آزمایش و کنترل تخصیص داده شدند (۱۲۰=N). برای سنجش اضطراب، از آزمون اضطراب کودکان اسپنس(۱۹۹۷) استفاده شد. گروه آزمایشی طی ۱۲ جلسه ۳۰ دقیقه ای(دو بار در هفته) با نظارت درمانگر به نقاشی آزاد پرداختند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۱۹ انجام گردید و آزمون آماری تحلیل کواریانس یک طرفه استفاده شد.  یافته های پژوهش: نتایج بیانگر این بود که بین میانگین نمرات پس آزمون و پیگیری گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (P<۰.۰۰۱). بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هنردرمانی بر پایه نقاشی درمانی، روش موثری در کاهش اضطراب کودکان دچار لکنت زبان می باشد. درمانگران می توانند از نقاشی درمانی در کنار دیگر روش های درمانی برای کاهش اضطراب این کودکان بهره ببرند.

Keywords:

Art therapy , Painting therapy , Anxiety , Stuttering , هنر درمانی , نقاشی درمانی , اضطراب , لکنت زبان