بررسی مقایسه ای اجرای طرح درس توسط اساتید در دانشگاه های شیراز و علوم پزشکی شیراز

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 219

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SHIMU-21-4_013

تاریخ نمایه سازی: 7 آذر 1400

Abstract:

مقدمه: برنامه ریزی و اهداف یک درس که توسط استاد در ابتدای جلسه ارائه می شود یکی از مهم ترین و موثرترین عوامل در روند یادگیری فراگیران می باشد. جمع بندی این پارامترها در پایان درس و ارائه خلاصه ای از برنامه جلسه آتی از اهمیت ویژه ای جهت یادگیری دانشجویان بر خوردار است. چند سالی است که ضرورت تدوین طرح درس، در گروه های آموزشی رشته های علوم پزشکی به گونه ای فراگیر مطرح گردیده است. به همین دلیل این مطالعه جهت بررسی نحوه اجرای طرح درس و مقایسه آن در دانشگاه های شیراز و علوم پزشکی شیراز انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی(cross-sectional) بر روی ۵۰۸ نفر از دانشجویان دانشکده های مختلف دانشگاه های علوم پزشکی شیراز(۲۱۷ نفر) و دانشگاه شیراز(۲۹۱ نفر) انجام شد، که از هر دانشگاه ۵ درصد از دانشجویان به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و از هر دانشکده نیز با توجه به نسبت دانشجویان آن دانشکده به کل دانشجویان دانشگاه نمونه انتخاب گردید. یافته های پژوهش: در این مطالعه ۲۲۳ نفر (۹/۴۳ درصد) مرد و ۲۸۵ نفر(۱/۵۶ درصد) زن شرکت داشتند که میانگین سنی آن ها ۲۲ سال بود. در این مطالعه مشخص شد که رعایت طرح درس در ترم های مختلف یکسان بود و تفاوتی در دو دانشگاه مشاهده نشد.(P>۰.۰۵) به طوری که میانگین نمره رعایت اجرای طرح درس در دو دانشگاه علوم پزشکی و شیراز به ترتیب ۳۳ و ۳۴ از ۶۰ بود. استفاده از وسایل کمک آموزشی در دانشگاه علوم پزشکی نسبت به دانشگاه شیراز بیشتر بود. استفاده اساتید از منابع جدید علمی در دانشگاه علوم پزشکی خوب و در دانشگاه شیراز در حد متوسط بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار می باشد.(P<۰.۰۵) در مطالعه حاضر ایجاد انگیزه در دانشجویان برای مطالعه و پژوهش در حد پایین، ولی موارد دیگر در حد خوب ارزیابی گردید. بحث و نتیجه گیری: شناسایی عوامل موثر بر یادگیری دانشجویان به منظور رفع مشکلات و نارسایی های سیستم آموزشی بسیار مهم است. در این مطالعه مشاهده گردید میزان آگاهی دانشجویان از طرح درس در سطح متوسطی می باشد و در دانشگاه های شیراز و علوم پزشکی شیراز از وسایل کمک آموزشی در حد پایینی استفاده می شود. استفاده بیشتر از وسایل کمک آموزشی و استفاده از منابع جدید علمی از مزیت های اساتید دانشگاه علوم پزشکی شیراز نسبت به دانشگاه شیراز می باشد. برای کاهش نقاط ضعف در هر دو دانشگاه می توان با برگزاری گارگاه های آموزشی برای اساتید قدم های موثری برداشت تا دانشجو کمتر مصرف کننده علم باشد و قدری نیز در تولید علم تلاش کند تا شاهد پیشرفت روزافزون دانشجو و دانشگاه در زمینه های علمی و پژوهشی باشیم.

Keywords:

lesson plan , Shiraz University , Shiraz University of Medical Sciences , طرح درس , دانشگاه شیراز , دانشگاه علوم پزشکی شیراز