شیوع استئوپروز در مراجعین بالای ۶۰ سال درمانگاه سالمندان بیمارستان طالقانی و رابطه آن با سن و جنس

زمینه و هدف: استئوپروز شایع ترین بیماری متابولیک استخوان است و علاوه بر ناتوانی و از کار افتادگی باعث افزایش نسبی خطر مرگ در مبتلایان به شکستگی های ناشی از آن می شود. با توجه به افزایش استئوپروز در سالهای اخیر و کمبود اطلاعات این بیماری در داخل کشور این مطالعه جهت بدست آوردن شیوع استئوپروز در بیمارستان طالقانی انجام شد. روش و مواد: در این مطالعه مقطعی – تحلیلی، ۱۳۱ بیمار بالای ۶۰ سال مراجعه کننده به درمانگاه سالمندان بیمارستان آیت ا... طالقانی تهران، از میان ۵۸۰ بیمار، که دارای پرونده دانسیتومتری (BMD) بودند مورد بررسی قرار گرفتند. میزان تراکم استخوان به روش DXA در استخوان های فمور و مهره های کمری انجام گرفته بود و نتایج آنها بر اساس معیار های WHO استخراج و جمع آوری شد. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های کای دو ، رگرسیون خطی و T-test صورت پذیرفت و سطح معنی داری برای تمام آزمون ها ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. نتایج: شیوع کلی استئوپروز ۹/۱۹% و استئوپنی ۲/۳۶% بود. شیوع استئوپروز در ناحیه لومبار و فمور به ترتیب ۸/۲۹ و ۸/۱۶ درصد بود. متوسط T-score در دو ناحیه لومبار و فمور نیز بترتیب ۵/۱±۶۹۲/۱- و ۱۷/۱±۵۱/۱- بدست آمد. در ناحیه کمر و ناحیه فمور، با افزایش سن، توده استخوان به طور معنی داری کاهش می یافت (۰۵/۰>p). رابطه بین شاخص تراکم استخوان و جنسیت در ناحیه لومبار معنی دار (۰۰۰۱/۰>p)، ولی در ناحیه فمور غیر معنی دار به دست آمد. ضریب همبستگی خطی بین میزان شاخص تراکم استخوان در نواحی فمور و لومبار نیز ۶۳۲/۰+ و معنی دار بدست آمد (۰۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه گویای شیوع بالای استئوپروز در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه سالمندان بیمارستان طالقانی و نیز نشاندهنده نقش پیش بینی کننده سن برای تراکم استخوان در ناحیه فمور و لومبار است.

Keywords:

Osteoporosis , Prevalence , Sex , Age. , استئوپروز , شیوع , سن , جنس.