مقایسه غلظت روی در سرم افراد مبتلا به بیماری سلیاک و کرون در شهر تهران

مقدمه: بیماری کرون یک ناهنجاری مزمن و التهابی است که مجرای گوارش را تحت تاثیر قرار می دهد. از طرفی بیماری سیلیاک یک عارضه نقص خود ایمنی است که با حساسیت به گلوتن همراه بوده و در افراد مستعد از لحاظ ژنتیکی دیده می شود .روی یک عنصر ضروری با نقش های فیزیولوژی مهم در بدن است. هدف از این مطالعه مقایسه غلظت روی موجود در سرم افراد مبتلا به بیماری سلیاک و کرون بود. مواد و روش ها: غلظت روی موجود در سرم خون افراد مبتلا به دو بیماری سلیاک و کرون با استفاده از روش طیف سنجی جذب اتمی به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده های این مطالعه با استفاده از نرم افزار MATLAB نسخه ۵/۶ انجام شد. یافته های پژوهش: بررسی های آماری نشان داد که تفاوت معناداری بین سطح روی در سرم افراد مبتلا به سلیاک و کرون وجود ندارد. میانگین غلظت روی در سرم بیماران مبتلا به سلیاک و کرون به ترتیب μg/l۶±۷۱ و μg/l ۶±۷۰ بود. بحث و نتیجه گیری: وجود بیماری های گوارشی نظیر سلیاک و کرون بر جذب روی در روده کوچک تاثیر می گذارند. در نتیجه کاهش این عنصر در سرم افراد مبتلا به دو بیماری سلیاک و کرون دور از انتظار نیست. لذا تجویز مکمل روی جهت بهبود سریع تر بیمار و حذف علایم این بیماری ها پیشنهاد می شود.

Keywords:

Celiac disease , Crohn disease , Zinc , Atomic Absorption Spectrophoto-meter , بیماری سلیاک , بیماری کرون , روی , طیف سنجی جذب اتمی