فرید زایری
علیرضا اکبرزاده باغبان
مژگان کاظم زاده
حمید احمدیه
منصور شهریاری

مقدمه:در این مطالعه مقایسه دو درمان تزریق داخل زجاجیه ای بواسیزوماب به تنهایی و یا به همراه تریامسینولون بر حسب داده های یک کارآزمایی بالینی تصادفی با استفاده از مدل گزینش برای گمشدگی های آگاهی بخش، صورت گرفت. مواد و روش ها: مدل سازی داده ها در این مطالعه بر اساس اطلاعات ۹۰ بیمار مبتلا به استحاله وابسته به سن ماکولا با یکی از انواع CNV، که قبل از شروع این کارآزمایی بالینی درمانی دریافت نکرده بودند، انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه تزریق داخل زجاجیه ای بواسیزوماب(اواستین) به تنهایی یا توام با تریامسینولون قرار گرفتند. مدل گزینش(برای گمشدگی های آگاهی بخش)، جهت مقایسه اثر درمان های مورد نظر برای این بیماران، با حذف اثر سایر متغیرهای مخدوش گر، برازش داده شد. پیامدهای اصلی مورد بررسی، بهترین دید اصلاح شده و میزان ضخامت مرکزی ماکولا بودند. یافته های پژوهش: مدل گزینش برای گمشده های آگاهی بخش، کاهش ضخامت مرکزی ماکولا در تزریق بیواسیزوماب همراه با تریامسینولون را به طور معنی داری بیشتر از کاهش این ضخامت در تزریق بیوسیزوماب به تنهایی گزارش کرد(P=۰.۰۲۶). اثر گروه درمانی بر بهبود بهترین دید اصلاح شده نیز معنی دار بود.(P=۰.۰۱۷) بحث و نتیجه گیری: در بیماران مبتلا به AMD مرطوب، تزریق داخی زجاجیه ای بیواسیزوماب همراه با تریامسینولون نسبت به تزریق بیواسیزوماب به تنهایی، به طور معنی داری در بهبود دید بیماران و کاهش ضخامت مرکزی ماکولا موثرتر است.

Age-related macular degene-ration, Intravitreal bevacizumab injection, Triamcinolone, Missing data, Selection model, استحاله وابسته به سن ماکولا، تزریق داخی زجاجیه ای بیواسیزوماب، تریامسینولون، داده های گمشده، مدل گزینش