بررسی خشونت فیزیکی در دوران بارداری و عوارض ناشی از آن

مقدمه: بارداری نه تنها مانعی برای خشونت فیزیکی محسوب نمی گردد بلکه باعث تشدید خشونت نیز می گردد. این مطالعه به منظور بررسی خشونت فیزیکی در دوران بارداری در افراد مراجعه کننده به مرکز پزشکی قانونی و شوراهای حل اختلاف شهر همدان در سال های ۸۷-۱۳۸۵ انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی ۱۷۰ نفر زن باردار که از نواحی مختلف تحت خشونت بودند به روش در دسترس انجام گرفت. و ابزار جمع آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه بود و در نهایت اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS v.۱۳ مورد آنالیز قرار گرفت. یافته های پژوهش: نتایج این نشان داد که بیشتر افراد مورد مطالعه(۷۸/۲۱ درصد) درگروه سنی ۲۵ سال بودند و ۵۸/۲۰ درصد در سن شانزده سالگی ازدواج کرده بودند. ۷۷/۷۱ درصد خانه دار و ۵۳/۸۳ درصد ساکن شهر بودند. بیشتر افراد مورد مطالعه در منزل استیجاری(۵۸/۵۰ درصد) و زیر مساحت ۷۰ متر زندگی می کردند. ۱۲/۵۴ درصد از زنان قبل از باداری تحت خشونت فیزیکی بودند و خشونت در زمان بارداری در آن ها به ۷/۸۸ درصد افزایش یافته بود. بیشترین خشونت فیزیکی در سه ماهه دوم بارداری و در نواحی اندام های فوقانی و تحتانی بود. بیشترین عامل خشونت فیزیکی فقر و حاملگی ناخواسته بود و بیشترین عارضه خشونت فیزیکی سقط بود. آزمون های آماری ارتباط معنی داری را بین عوارض ناشی از خشونت فیزیکی با سن بارداری و نواحی مورد خشونت نشان داد.(P<۰.۰۵) بحث و نتیجه گیری: با توجه به افزایش میزان خشونت در بارداری و عوارض آن، مشاوره و غربالگری منظم میزان خشونت فیزیکی در دوران بارداری توصیه می گردد.

Keywords:

Physical violence , Pregnancy , Consequences , خشونت فیزیکی , دوران بارداری , عوارض