مقایسه سرولوژی مایکوپلاسما پنومونیه در بیماران با سکته حاد قلبی و بدون درگیری قلبی

مقدمه: در سال های اخیر، عفونت های مزمن و پایدار نیز به عنوان عوامل زمینه ساز سکته حاد قلبی به عنوان یکی از شایع ترین مشکلات سلامتی جوامع بشری معرفی شده اند. در این مطالعه، با تعیین تفاوت میزان شیوع سرمی در بیماران و گروه شاهد، رابطه عفونت قبلی مایکوپلاسما پنومونیه و بروز بعدی انفارکتوس حاد میوکارد بررسی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-گذشته نگر، تعداد ۳۷۴ نمونه سرم افراد بیمار و ۱۸۵ نمونه سرم افراد شاهد به طور همزمان و با یک کیت الیزای تجاری کمی(Euroimmune) ساخت کشور آلمان مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج حاصله در محیط نرم افزار SPSS version ۱۶ و با استفاده از آزمون آماری کای اسکوار، تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش: بین متغیرهای جنسیت، سن، شغل، و محل سکونت شهری یا روستایی، با مثبت شدن الیزای اختصاصی مایکوپلاسما پنومونیه(IgG) رابطه معنی دار دیده نشد(به ترتیبP=۰.۷۰۰ وP=۰.۰۸۰ و P=۰.۰۸۰ و P=۰.۱۵۰)، ولی رابطه بین فشار خون بالا و نتایج الیزا معنی دار بود،(P=۰.۰۰۳). بین سابقه قبلی بیماری حاد تب دار (P=۰.۰۰۱)، و سابقه بیماری ریوی ظرف یک سال گذشته( (P=۰.۰۰۴با نتایج الیزا در گروه بیماران رابطه معنی دار وجود داشت و رابطه شیوع سرمی مثبت مایکوپلاسما پنومونیه و سکته حاد قلبی معنی دار بود.(P= ۰.۰۰۳) بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سابقه قبلی عفونت مایکوپلاسمایی را نیز می توان یکی از عوامل زمینه ساز در تکوین سکته قلبی حاد در نظر گرفت

Keywords:

seropositivity to mycoplasma pneumonia , acute myocardial infarction , patients , acute infection , شیوع سرمی مایکوپلاسما پنومونیه , سکته حاد قلبی , بیماران , عفونت حاد