اثر شعردرمانی گروهی بر کاهش نشانه های افسردگی در دانشجویان
Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 145
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHIMU-18-2_004
تاریخ نمایه سازی: 7 آذر 1400
Abstract:
مقدمه: افسردگی در سراسر دنیا مسئلهی مهمی است. برآوردها نشان میدهد که ۱۵ تا ۲۰ درصد افراد بزرگسال جامعه، عوارض و نشانههای مختلف افسردگی شدید را از خود نشان میدهند. حدود ۳۰ درصد از مردم در طول حیات خود دچار افسردگی میشوند که تنها ۲۰ درصد آن ها تحت معالجه قرارمیگیرند(بک، ۱۹۹۳). گرچه در ابتدای قرن ۲۱ با پیشرفتهای چشمگیر علوم عصبشناختی و تعیین زیربنای عصبی-شیمیایی افسردگی، این انتظار مطرح میگردد که تلاشهای درمانی این اختلال به سمت دارو درمانگری گرایش یابد ولی استفاده از درمانهای غیردارویی و انواع مختلف رواندرمانگریها همچنان با قاطعیت در عرصه مداخلات درمانی افسردگی حضور دارند. انواع مختلف هنر درمانگریها از جمله شعر درمانی در دهههای اخیر جایگاه ویژهای در عرصهی روان درمانی یافتهاند. در این پژوهش اثر شعردرمانی بر کاهش نشانههای افسردگی مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روشها: در این پژوهش اثربخشی ۷ جلسه شعردرمانی گروهی بر کاهش نشانههای افسردگی در یک نمونهی غیربالینی از دانشجویان دختر بررسی شد. مقیاس DASS-۲۱ در یک نمونهی ۳۰۲ نفری از دانشجویان اجرا شد. ۲۹ نفر از دانشجویانی که در زیر مقیاس افسردگی، نمرهی متوسط و یا بالاتر از متوسط داشتند انتخاب و بر اساس برنامهی درسی به دو گروه آزمایش۱۴ و کنترل۱۵ نفره تقسیم شدند و به پرسش نامهی افسردگی بک پاسخ دادند. دادهها با استفاده از آزمون من ویتنی مبتنی بر تغییرات نسبی تحلیل شد. یافتههای پژوهش: بر اساس نتایج به دست آمده، دانشجویان گروه آزمایش، پس از مداخله، در مقایسه با گروه کنترل نشانههای افسردگی کمتری نشان دادند. (P=۰.۰۰۱) بحث و نتیجهگیری: مطالعهی حاضر پژوهشهایی که پیش از این سودمندی شعردرمانی بر آشفتگیهای روانی را گزارش کردهاند، حمایت کرده و به طور خاص تاثیر آن بر کاهش نشانههای افسردگی را تایید میکند.
Keywords:
Authors
یوخابه محمدیان
گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی