ارزیابی کشندگی عصاره ی الکلی و آبی گل همیشه بهار(Calendula officinalis)بر پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور(MRHO/IR/۷۵/ER) در شرایط آزمایشگاهی
Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 185
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHIMU-18-1_005
تاریخ نمایه سازی: 7 آذر 1400
Abstract:
مقدمه: گل همیشه بهار از خانواده کاسنیان است که از آن در درمان اختلالات پوستی، درد و نیز به عنوان باکتریکش، ضد عفونی کننده و ضد التهاب استفاده شده است. در این مطالعه اثر کشندگی گل مزبور با غلظتهای مختلف بر پروماستیگوتهای لیشمانیاماژور در شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شد. مواد و روش ها: در ابتدا گلهای خشک و خرد شده این گیاه با خیساندن در الکل ۸۰% عصارهگیری شدند و با استفاده از دستگاه تبخیر، الکل آن تبخیر شد. غلظت های مختلف عصاره( µg/ml ۵۰۰، µg/ml ۲۵۰، µg/ml ۱۲۵، µg/ml ۵/۶۲) در آزمایشگاه تهیه و تعداد ۰۰۰/۵۰ پروماستیگوت در هر چاهک پلیت ۹۶ خانهای کشت داده شد؛ سپس ۱۰۰ میکرولیتر از عصاره به هر چاهک اضافه گردید و به مدت سه روز در دمای ۲۴ درجه انکوبه شد. تعداد انگلها در هر چاهک بعد از ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت با لام نئوبار شمارش و از محیط کشت RP بدون عصاره به عنوان شاهد استفاده گردید. یافتههای پژوهش: نتایج نشان داد که عصاره مزبور در غلظت µg/ml ۵۰۰ تمام انگلها را کشته و غلظتهای کم تر، فعالیت ضد لیشمانیایی وابسته به دوز نشان دادند که IC۵۰ پس از ۲۴ ساعت در عصاره الکلی و آبی به ترتیب µg/ml ۱۷۰ و µg/ml ۲۱۵ به دست آمد. تعداد پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شاهد در ۷۲،۴۸،۲۴ ساعت به ترتیب افزایش یافت. بحث و نتیجهگیری: براساس نتایج مطالعه کنونی، عصاره گل همیشه بهار اثر لیشمانیاکشی خوبی دارد و احتمالا میتواند در درمان لیشمانیوز به کار رود.
Keywords:
Authors
ناهید ماسپی
گروه علوم پایه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام
فاطمه غفاری فر
گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس
علی محمد ۳ بهرامی
گروه پاتوبیولوژی، آموزشکده دامپزشکی، دانشگاه ایلام
صیاد بسطامی نژاد
گروه علوم پایه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام
مرتضی شمسی
گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان