مقدمه: بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیک و پروفایل پلاسمیدی صد نمونه ایزوله اشرشیاکلی جدا شده از عفونت های ادراری در شهر ایلام هدف این مطالعه است. مواد و روش ها: ایزوله ها با روش های مرسوم تشخیص داده شد. تست حساسیت آنتی بیوتیک به وسیله روش دیسک- دیفیوژن (کربی بائر)براساس معیارهای CLSI انجام گرفت. استخراج پلاسمید با استفاده از کیت انجام گرفت. یافته های پژوهش: همه ایزوله ها به مروپنم حساس بودند. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های مختلف به ترتیب ذیل بود: آموکسی سیلین ۸۱ درصد، تتراسایکلین ۶۴ درصد، سیپروفلوکساسین ۲۱ درصد سفپیم و سفتاریدیم ۱۶ درصد، سفتریاکسون، کوتریمکسازول و توبرامایسین ۱۵ درصد، جنتامیسین ۱۲ درصد، نیتروفورانتوئین ۵ درصد و آمیکاسین ۱ درصد. مطالعات پروفایل پلاسمیدی نشان داد که ایزوله های E.coli حاوی پلاسمیدهایی با اندازه هایی از ۵/۱ تا۲۱ کیلو دالتون حمل بودند. ۸۸ درصد ایزوله های E.coli دارای یک پلاسمید عمومی با وزن مولکولی ۲۱ کیلو دالتون بودند که عامل مقاومت به آموکسی سیلین و احتمالا تتراسایکلین می باشند. بحث و نتیجه گیری: مروپنم، آمیکاسین، نیتروفورانتوئین، جنتامیسین و سیپروفلوکساسین برای درمان اکثریت عفونت های مجاری ادراری مرتبط با E.coli مناسب هستند. پلاسمید ۲۱ کیلو دالتونی ممکن است در گسترش مقاومت به آموکسی سیلین و تتراسایکلین دراین منطقه نقش داشته باشد.

disc diffusion, UTI, Plasmid profile and E.coli, عفونت ادراری, دیسک دیفیوژن, پروفایل پلاسمیدی, E.coli