بررسی تاثیر مداخله تنفسی بر سطح اضطراب بیماران تحت درمان با همودیالیز

زمینه و هدف: بیماری مزمن کلیوی، بیماری پیش رونده با پیش آگهی ضعیف است. بیماری مزمن و نیاز طولانی به دیالیز، به اختلالات روانی نظیر اضطراب منجر می شود. مطالعه اخیر با هدف بررسی تاثیر مداخله تنفسی بر سطح اضطراب بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام شد. روش بررسی: این پژوهش نوعی مطالعه کارآزمایی بالینی است که روی صد بیمار تحت درمان با همودیالیز انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس و به صورت تصادفی در روزهای متفاوت در گروه آزمون و کنترل انجام شد. گروه آزمون، مداخله تنفسی را به مدت هشت جلسه در مدت یک ماه و تحت راهنمایی پرستار انجام دادند و گروه کنترل مراقبت معمول دریافت کردند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسش نامه دو بخشی اطلاعات جمعیت شناختی و اضطراب موقعیتی اشپیل برگر انجام شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ وارد شد و با استفاده از آزمون های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تی مستقل، آزمون مقادیر تکراری و کای دو) تحلیل شد. ۰/۰۵>P به عنوان سطح معنی داری داده ها در نظر گرفته شد. یافته ها: تفاوت میانگین نمره قبل و بعد اضطراب موقعیتی در گروه آزمون و کنترل تفاوت معنی داری را نشان داد. این تفاوت در گروه کنترل در تمام زمان ها کمتر از گروه آزمون بود (۰/۰۰۰P≤). نتیجه گیری: مداخله تنفسی در کاهش اضطراب موقعیتی بیماران تحت درمان با همودیالیز موثر بود.

Keywords:

Chronic kidney disease , hemodialysis , anxiety , breathing intervention. , بیماری مزمن کلیوی , همودیالیز , اضطراب , مداخله ی تنفسی.