بررسی سونوگرافیک تنگیهای پیشابراه قدامی مردان و مقایسه آن با یورتروگرافی رتروگراد

Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 86

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SHIMU-16-3_005

تاریخ نمایه سازی: 7 آذر 1400

Abstract:

چکیده مقدمه: با وجود روشهای کاملا پیشرفته تصویرنگاری نظیرCT-SCAN و MRI نقش اولتراسونوگرافی در تشخیص بعضی از بیماریهای دستگاه ادراری تناسلی در صدر روشهای تصویرنگاری قرار دارد. این مطالعه به بررسی نقش اولتراسونوگرافی در ارزیابی تنگیهای پیشابراه مردان ومقایسه آن با روش استاندارد یورتروگرافی رتروگراد(RUG) پرداخته است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع آینده نگر کمی است که طی سالهای ۱۳۷۵ لغایت ۱۳۷۶ در بیمارستان چهارمین شهید محراب کرمانشاه بر روی بیمارانی که مبتلا به تنگیهای بولبروpenile ثابت شده در یورتروگرافی رتروگراد بودند انجام گرفته و طی آن بیماران مذکور تحت بررسی سونوگرافی مجرا نیز قرار گرفتند. بدین ترتیب تعداد ۲۲ بیمار با تنگیهای پیشابراه قدامی تحت بررسی رادیولوژیک وسونوگرافیک تنگی مجرا واقع شدند. یافته های پژوهش: از ۲۲ بیمار مبتلا به تنگی پیشابراه قدامی ۱۱ نفر (۵۰ درصد) تنگی لوکال و ۱۱ نفر (۵۰ درصد) تنگی منتشر داشتند. سن بیماران بین ۲۸ تا ۶۸ سال با میانگین ۴۸.۸ سال ( ) بود. در مشاهدات مزدوج حاصله(paired) به بررسی متغیرهای «طول تنگی» و «ضخامت اسپونژیوفیبروز» در محل تنگی پرداختیم و بیماران را به دو گروه باتنگیهای«لوکال» (طول تنگی کمتر از ۱۰mm و منفرد) و تنگیهای منتشر (طول تنگی بیش از ۱۰mm و یا متعدد) تقسیم نمودیم. نتایج آزمون فرضیه نشان داد که طول های خوانده شده تنگیها در هر دو گروه منتشر و لوکال و توسط دو روش سونوگرافی و رادیوگرافی تفاوت معنی داری از نظر آماری نداشته و بررسی ضریب همبستگی پیرسون نیز ضریب همبستگی نزدیک به واحد را تائید کرد. از طرفی ضخامت اسپونژیوفیبروز تنها به کمک سونوگرافی قابل اندازه گیری می باشد و نسبت طول تنگی لوکال به ماگزیمم ضخامت اسپونژیو فیبروز بین مقادیر ۶۷/۱ و ۳۱/۲ تغییر می نماید(p<۰.۰۵). لذا با حفظ نسبت میانگین ۲ میتوان از روی طول قرائت شده در رادیوگرافی پس از تصحیح ۱۰ درصد بزرگنمائی ضخامت فیبروز را حدس زد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله در تحقیق حاضر استفاده از سونوگرافی در ارزیابی تنگیهای مجرای قدامی نه تنها دقتی حداقل برابر با یورتروگرافی رتروگراد در تعیین طول تنگی بخصوص تنگیهای لوکال دارد بلکه قادر است با در اختیار قرار دادن آناتومی اسکار محل تنگی و نیز تشخیص مواردی نظیر وجود سنگ یا آبسه پری یورترال اطلاعات مفیدی را در رابطه با روش درمانی و پروگنوز آن در اختیار بگذارد.