ساخت و اعتبار یابی مقیاس های سنجش عوامل روانی اجتماعی موثر بر فعالیت جسمانی دختران دبیرستانی منطقه ۱۰ شهر تهران

چکیده مقدمه و هدف: هدف مقاله حاضر ارزیابی ویژگی های روا نسنجی مقیاس های عوامل اثر گذار روانی اجتماعی مرتبط با فعالیت جسمانی در دختران نوجوان ایرانی می باشد. مواد و روش ها: ابزارهای پژوهش با استفاده از مقیاس های “PACE-Adolescent Physical Activity Survey” و سازه های تئوری شناختی اجتماعی بندورا(SCT) و مدل (TTM) پروجاسکا و دیکلمنته طراحی شدند و با بکار گیری تکنیک ترجمه- ترجمه مجدد (Back-translation) از انگلیسی به فارسی برگردانده شدند. این ابزارها بر روی ۵۱۲ دختر دبیرستانی پایههای اول و دوم از دوازده دبیرستان دولتی در منطقه ۱۰ آموزش و پرورش تهران اجرا گردیدند. مقیاسهای بکار رفته در این پژوهش شامل: مقیاس خودکارآمدی فعالیت جسمانی، مقیاس حمایت اجتماعی (حمایت خانواده و حمایت دوست) فعالیت جسمانی، مقیاس منافع و موانع فعالیت جسمانی، مقیاس استراتژیهای تغییر فعالیت جسمانی، مقیاس عوامل محیطی فعالیت جسمانی، مقیاس لذت فعالیت جسمانی و مقیاس انتخاب فعالیت جسمانی اوقات تفریح بود. یافته ها پژوهش: ضرایب آلفای کرونباخ (Cronbach’s alphas)، میانگین همبستگی درونی عبارات (mean inter-item correlation)، و پایایی بازآزمایی (test-retest) نشان دهنده اعتماد و پایایی نتایج فوق میباشد. ضرایب آلفای کرونباخ برای مقیاسهای مختلف مناسب تا عالی بودند (۰۸۴-۰۶۵)، میانگین همبستگی درونی از متوسط تا مناسب (۰۴۷-۰۲۳) و نتایج پایایی بازآزمایی نیز بین متوسط تا مناسب (۰۷۴-۰۳۶) بودند. بحث و نتیجه گیری: نتایج اولیه مطالعه نشان داد که بکارگیری مقیاسهای مذکور جهت اندازهگیری تعیین کنندههای روانی اجتماعی فعالیت جسمانی در بین دختران نوجوان ایرانی مورد تایید می‎باشد.

Keywords:

teen-ager , physical activity , psychosocial determinants , reliability , فعالیت جسمانی , دختران نوجوان , عوامل روانی اجتماعی اثرگذار , پایایی , روایی