لیلا زرآور - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، بخش علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
جواد نعمتی - استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
رسول رضائی - استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مریم کوشکی جهرمی - استاد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
فرهاد دریانوش - دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

 این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تمرین با محدودیت جریان خون (BFR) در آب بر مقدار هورمون رشد (GH)، فاکتور رشد شبه انسولین یک (IGF-۱) و تراکم مواد معدنی استخوان (BMD) زنان سالمند انجام شد. تعداد ۳۰ نفر از زنان غیر ورزشکار (سن ۶۰ تا ۷۰ سال، وزن ۵/۲ ± ۳۴/۷۲ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۰۷/۴ ± ۸/۲۸ کیلوگرم بر مترمربع) داوطلبانه در مطالعه شرکت کردند و به طور تصادفی به سه گروه کنترل، تمرین در آب با BFR و تمرین در آب بدون BFR تقسیم شدند. هر دو گروه تمرینی تمرینات هوازی با مقاومت آب را (هشت هفته، سه روز، یک ساعت) اجرا کردند. فشار کاف در گروه تمرینی با BFR ۱۱۰ تا ۲۲۰ میلی متر جیوه بود. خون گیری ۲۴ ساعت قبل از اولین و بعد از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. از آزمون آماری تحلیل کواریانس (آنکوا) وابسته برای تحلیل نتایج استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد گروه های تمرین در مقادیر BMD، IGF-۱  و مقدار نمره T (T-Score) در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشتند (۰.۰۵ ≥ P). در مقدار GH فقط گروه تمرین با BFR نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشت (۰.۰۵ ≥ P). همچنین نتایج پس آزمون گروه تمرین با BFR در مقایسه با گروه تمرین بدون BFR در مقادیر BMD،GH ،IGF-۱  و T-Score افزایش معناداری داشت (۰.۰۵ ≥ P).  پژوهش حاضر نشان داد تمرین در آب در زنان سالمند به بهبود اثر عوامل آنابولیک در جلوگیری از کاهش تراکم استخوان منجر می شود، اما تمرین در آب باBFR  دارای اثرهای مفیدتری در افزایش BMD است؛ بنابراین توصیه می شود از این تمرینات در برنامه تمرینی زنان سالمند استفاده شود. 

تمرین در آب, BFR, GH, IGF-۱, BMD, زنان سالمند