ارایه مدل فرسودگی تحصیلی براساس جوعاطفی خانواده، سرمایه روانشناختی، هدفگرایی، اهمال کاری و درگیری تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد
Publish place: Counseling Culture and Psychotherapy، Vol: 13، Issue: 49
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 345
This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CCP-13-49_005
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1400
Abstract:
هدف از انجام این پژوهش ارائه مدل فرسودگی تحصیلی بر اساس جو عاطفی خانواده، سرمایه روان شناختی، هدف گرایی، اهمال کاری و درگیری تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد شهر اهواز بود. روش تحقیق در این پژوهش با توجه به ماهیت تحقیق توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی دانشجویان کارشناسی ارشد شهر اهواز که در سال ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای ۳۹۲ نفر دانشجوی کارشناسی ارشد رشته های علوم انسانی و فنی و مهندسی به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده های از مقیاس جو عاطفی اولسون (۱۹۹۹)، پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو (۲۰۱۳)، مقیاس اهمال کاری تحصیلی سواری (۱۳۹۰)، نسخه تجدیدنظر شده پرسشنامه هدف پیشرفت بوفارد و همکاران، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (۱۹۹۷)، پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده های تحقیق نیز با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ و به منظور مدلسازی معادلات ساختاری از نرم افزار AMOS استفاده شده است. نتایج حاکی از این بود که با توجه به شاخص های نیکویی برازش که در آن شاخص های NFI، CFI، TLI، IFI و GFI بیشتر از ۹۰/۰ به دست آمد و همچنین شاخص برازش AGFI بزرگ تر از ۵۰/۰ و شاخص برازش نسبت کای دو بر درجه آزادی که در دامنه ۱ تا ۵ قرار داشت، فرضیه پژوهش به صورت کلی تایید گردید. به این معنا که الگوی ساختاری فرسودگی تحصیلی بر اساس متغیرهای جو عاطفی خانواده، سرمایه روانشناختی، هدف گرایی، اهمال کاری و درگیری تحصیلی کارشناسی ارشد از برازش مطلوبی برخوردار است؛ بنابراین با کاهش اهمال کاری و تقویت سرمایه های روانشناختی، هدف گرایی و درگیری تحصیلی به صورت هم زمان در کارشناسی ارشد از طریق کارگاه های آموزشی و جلسات مشاوره ای می توان گرایش آنها را به فرسودگی تحصیلی کاهش داد.
Keywords:
Authors
جعفر ثمری صفا
دانشجوی دکتری مشاوره دانشگاه هرمزگان
مژگان پوردل
دانش آموخته کارشناسی ارشد مشاوره دانشگاه شهید چمران اهواز