پوریا عطائی - دکتری گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
وحید علی آبادی - گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان
موسی اعظمی - گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان

مشاغل خانگی یکی از راه­های دستیابی جوامع روستایی به توسعه پایدار بوده است و زنان روستایی نقش مهمی در اقتصاد خانوار دارند. این تحقیق توصیفی- پیمایشی با هدف کلی بررسی تفکیک سطوح مشارکت زنان روستایی در ایجاد مشاغل خانگی بر اساس متغیرهای اجتماعی- اقتصادی انجام گردید. جامعه آماری این تحقیق را زنان خانوارهای مرکز دهستان فش شهرستان کنگاور، استان کرمانشاه که اقدام به گرفتن وام­های مشاغل خانگی کرده بودند، تشکیل دادند (۱۶۸N= ). در این تحقیق برای انتخاب نمونه­ها از روش تمام­شماری استفاده گردید. ابزار گردآوری داده­ها در این تحقیق پرسشنامه بود. روایی صوری ابزار تحقیق توسط پانلی از متخصصین مورد تایید قرار گرفت. برای تایید پایایی پرسشنامه یک مطالعه راهنما و تکمیل ۳۰ پرسشنامه و تعیین آلفای کرونباخ صورت پذیرفت. ضریب آلفای کرونباخ به دست آمده، بین ۸۶/۰-۸۱/۰ بود. برای تجزیه وتحلیل داده­ها از مدل لاجیت استفاده گردید. داده­های به دست آمده با استفاده از نرم­افزارهای SPSS۲۲ و R مورد تجزیه­وتحلیل قرار گرفتند. یافته­ها نشان دادند که از بین متغیرهای اجتماعی و اقتصادی به ترتیب پایگاه اجتماعی، منزلت اجتماعی و میزان درآمد قدرت بالایی در تفکیک سطوح مشارکت زنان در مشاغل خانگی داشتند. پیشنهاد می­شود در راستای آشنایی و تشویق زنان روستایی به مشارکت در مشاغل خانگی نسبت به تهیه برنامه­های آموزشی هدفمند در جهت بهبود کسب­وکارهای زنان روستایی و آشناسازی آنان با بازارها اقدام نمایند.

توسعه روستایی, زنان روستایی, مشارکت زنان روستایی, مشاغل خانگی