تقی ترابی - -
سمانه طریقی - -
محمدرضا پاکروان - -
حسین سلطانی نژاد - -

شاخص توسعه انسانی، شاخصی چند بعدی است که سطج توسعه­ی انسانی موجود در یک کشور را نمایه می­سازد. استفاده بهینه از امکانات موجود برای دستیابی به بالاترین مقدار این شاخص، می­تواند موجبات پیشرفت یک کشور را با هزینه­های کمتر فراهم سازد. لذا بررسی عملکرد یک کشور در دستیابی به این شاخص، می­تواند مسیر لازم برای ارائه ی سیاست های موثر بر روند تغییرات آن را میسر سازد. در مطالعه حاضر، عملکرد کشور ایران در بین کشورهای منطقه­ی منا در دستیابی به شاخص توسعه انسانی، با استفاده از رهیافت تحلیل پوششی داده­ها مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مطالعه نشان می دهدکه با توجه به ورودی ها و خروجی­های منتخب، ایران در دستیابی به شاخص توسعه­ی انسانی دارای ۸۸ درصد کارایی و ۱۲ درصد ناکارایی می­باشد. طبق این نتیجه، اگر کشور ایران در استفاده از منابع و ظرفیت­های موجود، حداکثر کارشناسی و دقت لازم را داشته باشد، می­تواند شاخص HDI را از مقدار ۷۰۲/۰ به ۸۳۷/۰ ارتقاء دهد. لذا، پیشنهاد می­شود که سیاست­گذاران، مدیران اجرائی و نهادها، در جهت استفاده بهینه از موجودی منابع برای افزایش سطح توسعه­یافتگی افراد جامعه، گام­های اساسی بردارند.طبقه بندی JEL:  

شاخص توسعه انسانی (HDI), کارایی, منطقه منا, ایران