بررسی ارتباط بین مارکرهای ویرولوژی و اپیدمیولوژی با نتایج درمان در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 121

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SHIMU-22-7_002

تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1400

Abstract:

مقدمه: هپاتیت B یکی از شایع ترین علل بیماری های مزمن کبدی در تمام دنیاست به طوری که در حال حاضر دو میلیارد نفر مبتلا و ۳۵۰ میلیون نفر دچار عفونت مزمن با ویروس هپاتیت B هستند. با توجه به فاکتورهای متعدد در ابتلاء به عفونت هپاتیت B و هم چنین عوامل موثر بر پیشرفت بیماری، هدف از این مطالعه بررسی فاکتورهای اپیدمیولوژیک مرتبط با نتایج درمان در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B در بیرجند می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی پرونده ۳۰۱ بیمار مبتلا به هپاتیت مزمن B مراجعه کننده به کلینیک عفونی بیمارستان ولی عصر(عج) شهر بیرجند طی سال های۱۳۹۰-۱۳۷۵ بررسی شد. در پرونده تمام بیماران اطلاعات دموگرافیک، روش انتقال بیماری، عوامل خطر و چگونگی اطلاع از بیماری ثبت شده بود. آزمایشات آسپارتات آمینو ترنسفراز(AST)، آلانین آمینو ترنسفراز(ALT)، آنتی ژن پوشش هپاتیت B (HBeAg)، آنتی ژن سطحی هیپاتیت B (HBsAg) و سونوگرافی سریال در پرونده آن ها ثبت شد. بیماران با سن بیشتر از ۱۳ سال که اطلاعات کافی و کامل در پرونده داشتند وارد مطالعه شدند. با توجه به چک لیست موجود، داده ها جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی در سطح P<۰.۰۵ آنالیز گردید. یافته های پژوهش: کل بیماران ۳۰۱ نفر با میانگین سنی ۵/۱۰±۹/۳۲ بودند. بین نتایج درمان با جنس، میانگین AST، PT، α-Fetopr، شغل و عوامل خطر ارتباط معنادار وجود نداشت. بین نتایج درمان با سن، میانگینALT، HBeAb، HBeAg، HBV DNA نوع درمان و سونوگرافی ارتباط معناداری وجود داشت. بیشترین اثر درمانی با اینترفرون ۶/۲۸ درصد بود که در پیگیری ۵ ساله به ۵۰ درصد رسید(P<۰.۰۱). درمان ترکیبی لامیوودین و اینترفرون ابتدا ۵/۱۲ درصد با بهبودی کامل همراه بود که نهایتا به ۳/۱۴ درصد رسید(P=۰.۰۰۱). بحث و نتیجه گیری: پیشرفت بیماری با موارد سن بیشتر از ۵۰ سال، HBeAbمنفی، HBeAgمثبت، ALTبالا، HBV DNA مثبت و سونوگرافی غیر نرمال همراه بود. درمان با اینترفرون در بیماران موفق تر از سایر داروهای آنتی ویرال بود، ولی به دلیل عود بیماری در پیگیری ۵ ساله درمان ترکیبی موثرتر از منوتراپی بود.

Keywords:

Chronic Hepatitis B , treatment outcomes , virologic and epidemiologic factors , هپاتیت مزمن B , نتایج درمان , فاکتورهای اپیدمیولوژیک و ویرولوژیک

Authors

ازاده ابراهیم زاده

Birjand university of medical scienses

فرح مادرشاهیان

Birjand university of medical scienses

غلامرضا شریف زاده

Birjand university of medical scienses

اناهیتا کمال زاده

Mashhad university of medical science