مقایسه تیتر آنتی بادی علیه پروتئین ها ی نوترکیب منفرد، مخلوط و ممزوج STxB، IpaD و STxB-IpaD

مقدمه: پروتئین IpaD نقش مهمی در تهاجم، بیماری زایی و ایجاد عفونت توسط باکتری ها ی شیگلا و اشریشیاکلی دارد. یکی دیگر از فاکتورهای بیماریزای اصلی در شیگلا دیسانتری تیپ ۱ و E.coli O۱۵۷:H۷ انتروتوکسین شیگلا یا (StxB) می باشد. با مخلوط یا ممزوج پروتئین IpaD با STxBمی توان منتخب احتمالی مناسب برای واکسن تهیه نمود. در این مطالعه ایمنی زایی و تیتر آنتی بادی ممزوجی، مخلوط و جداگانه پروتئین ها ی نوترکیب IpaD و STxB در موش سوری با یکدیگر مقایسه شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، وکتورهای نوترکیب دارای توالی ژنی stxB-ipaD، ipaD و stxB تهیه و درون باکتری coli BL۲۱ DE۳ E. منتقل شدند، میزان بیان پروتئین مذکور مورد ارزیابی و با استفاده از تکنیک لکه گذاری وسترن، بیان آن مورد تایید قرار گرفت. بعد از تخلیص پروتئین نوترکیب با ستون کروماتوگرافی، چهار نوبت متوالی به موش سوری تزریق شد. یافته های پژوهش: تیتر آنتی بادی علیه آنتی ژن ها ی STxB، IpaD، ممزوج STxB-IpaD و مخلوط STxB با IpaDدر موش ها ی سوری از لحاظ آماری کاملا متفاوت بود و با اضافه شدن IpaD به StxBمیزان تیتر آنتی بادی افزایش یافت. بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق، بیانگر آن است که لینکر فورینی به وسیله شبه فورین ها جدا شده و پروتئین حاصل از مخلوط و امتزاج ژن های ipaD و stxB، می تواند اثر ایمنی زایی STxB را افزایش دهد و منتخب احتمالی مناسبی جهت تولید واکسن نوترکیب علیه انواع شیگلا و اشریشیاکلی باشد.

Keywords:

Shigella dysenteriae type ۱ , B subunit of Shiga toxin (STxB) , IpaD , E. coli O۱۵۷: H۷ , شیگلا دیسانتری تیپ ۱ , زیر واحد B سم شیگلا