تاثیر آب شور خلیج فارس بر روی کیفیت آب زیرزمینی دشت عسلویه و تعیین منشا آنومالی کلرید سدیم

زمینه وهدف: در استان بوشهر، کیفیت آب زیرزمینی به خصوص در مناطق ساحلی به دلیل فعالیت های صنعتی و تراکم جمعیتی از اهمیت بسیاری برخوردارست. شوری آب زیرزمینی دشت عسلویه از سمت ارتفاعات به سمت خلیج فارس افزایش یافته و در برخی نقاط ساحل حتی برای مصارف کشاورزی غیر قابل استفاده می شود. روش بررسی: جهت ارزیابی منشا آنومالی کلریدی، نمونه­ هایی از آب زیرزمینی چاه های موجود در دشت آنالیز و از نظر نسبت یونی با آب خلیج فارس مقایسه شدند. همچنین دیاگرام های مختلف نمونه های آب تهیه و دلایل شوری آب دشت عسلویه مشخص گردید.یافته ها: نتایج آنالیزهای شیمیایی مشخص کننده شوری بیش از حد آب زیرزمینی دشت به خصوص در مجاورت دریاست. براساس ماتریس همبستگی، بیشترین میزان همبستگی بین یون های سدیم و کلر مشاهده می گردد.نتیجه­ گیری: دلایل شوری آب زیرزمینی در این دشت مختلف و ناشی از انحلال هالیت و ژیپس سازندهای اطراف، افزایش ناگهانی کلرید سدیم در برخی از قسمت های دشت و تشکیل تیپ آب کلروره سدیک است. نتایج این تحقیق نشان می ­دهد که آب زیرزمینی منطقه عسلویه دارای تیپ کلروره سدیک بوده و از نظر شرب در رده غیر قابل شرب قرار دارند.  

Keywords:

Persian gulf , Asaluyeh , Groundwater quality , Salinity , Nacl anomaly , خلیج فارس , عسلویه , کیفیت آب زیرزمینی , شوری , آنومالی کلرید سدیم