مهرنوش ابطحی - Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health and Institute for Environmental Research, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Shahid Beheshti
کاظم ندافی - Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health and Institute for Environmental Research, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
علیرضا مصداقی نیا - Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health and Institute for Environmental Research, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
کامیار یغمائیان - Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health and Institute for Environmental Research, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
رامین نبی زاده - Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health and Institute for Environmental Research, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
نعمت الله جعفرزاده - Environmental Technology Research Center, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran. Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran
نوشین راستکاری - Center for Air Pollution Research, Institute for Environmental Research, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
رضا سعیدی - Department of Health Sciences, Faculty of Health, Safety and Environment, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
شاهرخ نظم آرا - Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health and Institute for Environmental Research, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

زمینه و هدف: دی کلرومتان یکی از آلایند ه های خطرناک محیط زیست بویژه هوای آزاد بوده و در تماس های حاد و مزمن، سلامت انسان را تهدید می کند. در این مطالعه کارایی بیوراکتور تلفیقی ستون حباب مایع- بیوفیلتر (HBCB) در حذف دی کلرومتان از جریان گازی آلوده در مقیاس پایلوت و شرایط پایدار بررسی شد. روش بررسی: آزمایشات در چهار مرحله با غلظت تقریبا ثابت دی کلرومتان (حدود ppm ۲۴۰) و زمان ماند بستر خالی متغیر به میزان s ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ به انجام رسید و علاوه بر تعیین راندمان و نرخ حذف دی کلرومتان، خصوصیات مایع مخلوط بیوراکتور ستون حباب مایع مطالعه شد و سینتیک بیوفیلتراسیون تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: میانگین راندمان بیوراکتور تلفیقی در حذف دی کلرومتان در زمان ماند بستر خالی به میزان ۲۰۰ و s ۱۵۰ به ترتیب ۷۹ و ۷۱ درصد بود، اما با کاهش بیشتر زمان ماند بستر خالی راندمان حذف دی کلرومتان به میزان قابل توجهی تنزل یافت، بطوری که در زمان ماند بستر خالی به میزان s ۵۰، راندمان حذف دی کلرومتان به حدود ۳۲ درصد رسید. کاهش زمان ماند بستر خالی از s ۲۰۰ به s ۵۰ با افزایش نرخ بارگذاری منجر به افزایش نرخ حذف دی کلرومتان از g/m۳.h۱۲/۱ به g/m۳.h ۱۹/۶ شد. نتایج تجزیه و تحلیل سینتیک نشان داد که داد ه های سینتیک بیوفیلتراسیون بیشترین تطابق را با معادله سرعت درجه یک داشت (۰/۹۹>R۲ و ۲/۲>&epsilon%)   و ثابت سرعت حذف دی کلرومتان به میزان ۰/۰۱۱۴ s-۱ بدست آمد. بررسی خصوصیات مایع مخلوط نشان داد که تنظیم pH و هدایت الکتریکی با تناوب روزانه کافی بوده و محدودیتی در عملکرد بیوراکتور ایجاد نمی کند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بیوراکتور HBCB کارایی و سرعت نسبتا بالایی در حذف دی کلرومتان از جریان گازی آلوده داشته و نسبت به شرایط متغیر بهره برداری انعطاف پذیر است.  

Dichloromethane, Waste gas stream, Hybrid bioreactor, Empty bed retention time, Kinetic, دی کلرومتان, جریان گازی آلوده, بیوراکتور تلفیقی, زمان ماند بستر خالی, سینتیک