سمیرا سنگی - گروه مددکاری خانواده، مرکز آموزش علمی کاربردی آسایشگاه سالمندان و معلولین کهریزک، تهران، ایران
مهدی مزینانی - گروه درمانگاه طب سنتی ، پونک سلامت کده ، دانشگاه علوم پزشکی ایران ، تهران ، ایران
ساره سنگی - گروه درمانگاه طب سنتی ، پونک سلامت کده ، دانشگاه علوم پزشکی ایران ، تهران ، ایران
میثم محبی - گروه درمانگاه طب سنتی ، پونک سلامت کده ، دانشگاه علوم پزشکی ایران ، تهران ، ایران
مجید ضرغام حاجبی - دانشیار گروه روانشناسی ، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

مقدمه: دمانس یک اختلال پیشرونده با کاهش شدید شناختی، مشکلات رفتاری و کمبود حرکت در فعالیت های زندگی روزمره همراه است. انجام همزمان تمرینات مقاومتی و مشارکت فعال در فعالیت های ذهنی، جسمی و هیجانی می تواند سبب تاخیر در شروع زوال عقل در سالمندان گردد. در مسیر تبیین رو ش های آموزشی سازگار با مغز، باید ترکیب تاثیرات آموزش شناختی، فعالیت های جسمانی، نقش هیجان در یادگیری مدنظر قرار گیرد. هدف از این مطالعه ، بررسی اثربخشی بسته آموزشی مبتنی بر فعالیت افزایش یافته ی شناختی، هیجانی و عصبی- عضلانی در فعالیت های روزانه سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف است. روش: در این مطالعه که با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل اجرا شد، ۳۰ سالمند مبتلا به اختلال شناختی خفیف ساکن آسایشگاه سالمندان کهریزک با داشتن ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه ی معاینه ی مختصر وضعیت روانی ، افسردگی و بارتلرا تکمیل کردند. برنامه ی بازتوانی در ۱۸ جلسه ی یک ساعته، طی هشت هفته و دو تا سه بار در هفته اجرا شد. داده ها با مدل تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها : یافته ها حاکی از آن بود که گروه آزمایش پس از دریافت مداخله ی بازتوانی شناختی ، درمقایسه با گروه کنترل، براساس نمرات معاینه ی وضعیت روانی F=۲۴.۳۰,P<۰/۰۱، به طور معنادار عملکرد شناختی مطلوب تر؛ نمرات افسردگی F=۱۷.۶۷,P<۰/۰۱، میزان افسردگی کمتر و بر اساس نمرات بارتل F=۲۹.۷۸,P<۰/۰۱ فعالیت های روزانه مطلوب تری داشتند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که مداخله ی بازتوانی شناختی مبتنی بر فعالیت افزایش یافته ی شناختی، هیجانی و عصبی- عضلانی در بهبود عملکرد شناختی، کاهش افسردگی و بهبود فعالیت های روزانه سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف موثر است. بنابراین توصیه می گردد مراقبان سالمندان از برنامه آموزشی طراحی شده در این مطالعه، جهت بهبود عملکرد روزانه سالمندان استفاده نمایند. همچنین در مطالعات آینده با بررسی مکانیسم های عصبی و زیربنایی مداخلات، در صورت تایید یافته های پژوهش، می توان برنامه های آموزشی را به سالمندان مبتلا به زوال عقل تعمیم داد.

شناختی ، هیجانی ، عصبی- عضلان ی، فعالیت های روزانه، سالمندان، اختلال شناختی خفیف