اثربخشی آموزش خودشفقتی بر خودانتقادی مقایسه ای زنان قربانی همسرآزاری

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش خودشفقتی بر خودانتقادی مقایسه ای زنان قربانی همسرآزاری انجام گرفت. روش پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه ی آماری پژوهش راتمامی زنان قربانی همسرآزاری مراجعه کننده به اداره ی بهزیستی شهر اردبیل در نیمه اول سال ۱۴۰۰ تشکیل میدادند که ازمیان آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۳۶ نفر انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش ۱۸) نفر) و گروه کنترل ۱۸) نفر) جایگزین شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، ۸ جلسه برنامه ی خودشفقتی را دریافت نمودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودانتقادی تامسون و زوروف (۲۰۰۴) استفاده شد. داده ها با روش آماری کوواریانس تک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که زنان قربانی همسرآزاری گروه آزمایش نسبت به زنان قربانی همسرآزاری گروه کنترل در پس آزمون، به طور معناداری، خودانتقادی مقایسه ای کمتری داشتند و فرضیه ی پژوهش مبنی براثربخشی آموزش خودشفقتی بر خودانتقادی مقایسه ای زنان قربانی همسرآزاری مورد تائید قرار گرفته است. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که آموزش خودشفقتی در کاهش خودانتقادی مقایسه ای زنان قربانی همسرآزاری اثربخش است.

Keywords:

خودشفقتی , خودانتقادی مقایسه ای , زنان قربانی همسرآزاری.