حسین جناابادی - دانشیار روانشناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
سعید ولی روح - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه سیستان و بلوچستان

زمینه و هدف: سلامت معنوی به عنوان یکی از سه رکن سلامتی، لازمه یک زندگی مفید، موثر و رضایتبخش فردی است؛ وسلامت معنوی افراد یک جامعه،خصوصا اقشار موثر و سازنده آن ازجمله دانش آموزان، لازمه پویایی، بالندگی و اعتلای آن جامعه است، لذا پژوهش حاضر باهدف اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر بهداشت جهانی بر تاب آوری و سلامت معنوی دانش آموزان پسر ششم ابتدایی انجام شد.مواد و روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازلحاظ روش پژوهشی نیمه آزمایشی با استفاده از پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری کلیه دانش آموزان پسر ششم ابتدایی شهر زاهدان در سال تحصیلی ۱۳۹۶-۱۳۹۷ بودند که به منظور جمع آوری داده ها، نمونه ای شامل ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آموزش مهارتهای زندگی به مدت ۹ جلسه در مورد گروه آزمایش اجرا شد، اما گروه کنترل در لیست انتظار بودند. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. ابزار پژوهش شامل مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه سلامت معنوی (SWB)پالوتزیان و الیسون (۱۹۸۳)بودند، جهت تحلیل داده، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد، میانگین گروه آزمایش در مولفه های تاب آوری و سلامت معنوی، نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است. لذا میتوان گفت که آموزش مهارتهای زندگی، تاب آوری و سلامت معنوی دانش آموزان پسر را افزایش داده است. نتیجهگیری: بر اساس یافته ها میتوان پیشنهاد کرد که برای افزایش تاب آوری و سلامت معنوی دانش آموزان میتوان از آموزش مهارتهای زندگی استفاده کرد.

مهارتهای زندگی، تاب آوری، سلامت معنوی، دانش آموزان