معین دهقان - گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ دانشگاه تهران
علی احمدی لاجیمی - گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ - دانشگاه تهران
حبیب دهمرده - گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ دانشگاه تهران

DOR:۹۸.۱۰۰۰/۱۷۳۵-۰۹۱۳.۱۳۹۸.۳۴.۶۳.۶۶.۱.۱۵۷۵.۱۶۱۰ در این پژوهش ویژگی های زیست تخریب پذیری چندسازه پلی لاکتیک اسید-آرد ساقه کلزا در سه سطح ۲۵، ۳۵ و ۴۵% آرد ساقه کلزا، ساخته شده به وسیله تکنیک قالب گیری فشاری موردمطالعه و ارزیابی قرار گرفت. به منظور بررسی رفتار زیست تخریب پذیری چندسازه از سه روش آزمونی تخریب بیولوژیکی در برابر قارچ های Trametes versicolor و Gloeophyllum trabeum، آبشویی بلندمدت و دفن چندسازه در خاک به مدت ۴ ماه استفاده شد. نتایج آنالیزهای آماری نشان داد که با افزایش مقدار آرد ساقه کلزا میزان کاهش وزن چندسازه در برابر تخریب به وسیله قارچ ها و دفن در خاک افزایش می یابد. درحالی که پلی لاکتیک اسید خالص از دوام بسیار بالایی در برابر این عوامل برخوردار بود. همچنین تاثیری درروند کاهش وزن نمونه ها در آزمون آبشویی بلندمدت مشاهده نشد به طوری که وزن نمونه های چندسازه و پلی لاکتیک اسید مدام در حال افزایش بود و اثری از کاهش وزن و ضخامت در آن ها مشاهده نگردید. در بررسی تصاویر میکروسکوپ الکترونی از سطح شکست چندسازه ها برخلاف پلی لاکتیک اسید رشد میسلیوم های قارچی به وضوح قابل شناسایی و تشخیص بود به طوری که قارچ ها پس از عبور از پلیمر خود را به آرد ساقه کلزا رسانده و باعث کاهش وزن چندسازه گردیدند. نتایج طیف سنجی FTIR که بر روی پلی لاکتیک اسید در قبل و پس از معرض گذاری در برابر قارچ Gloeophyllum trabeum تهیه شد نیز صحت نتایج فوق را تائید نمود. با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق مشخص گردید که پلی لاکتیک اسید به عنوان یک پلیمر زیست تخریب پذیر از دوام بسیار بالایی در مقابل تخریب توسط عوامل بیولوژیکی طبیعی برخوردار است.

آرد ساقه کلزا, پلی لاکتیک اسید, چندسازه, زیست تخریب پذیری, عوامل بیولوژیکی