مقایسه ویژگی های کششی و تحلیل مکانیکی-دینامیکی چندسازه پلی لاکتیک اسید/پلی اتیلن تقویت شده با الیاف طبیعی

در این تحقیق ویژگی های کششی و دینامیکی- مکانیکی چندسازه ساخته شده با پلیمر پلی لاکتیک اسید (PLA) و پلی اتیلن دانسیته سنگین (HDPE) به عنوان ماتریس و خاک اره به عنوان تقویت کننده به میزان ۳۰ درصد وزنی مورد بررسی قرار گرفته است. از انیدرید مالئیک پیوند خورده با پلی اتیلن (MAPE) به میزان ۳ درصد وزنی به عنوان اتصال دهنده استفاده شده است. استفاده از خاک اره باعث افزایش در سفتی چندسازه های ساخته شده شده است در حالیکه استفاده از این ماده باعث کاهش در مقاومت کششی چندسازه ها شده است. بالاترین میزان ویژگی های کششی (مدول الاستسیته و مقاومت کششی) مربوط به چندسازه پلی لاکتیک اسید/پلی اتیلن/ خاک اره/ اتصال دهنده بوده است. افزودن الیاف طبیعی به هر دو ماتریس (PLA و PE) مدول ذخیره چندسازه را نسبت به پلیمرهای خالص افزایش داده در حالیکه میزان مدول ذخیره در پلی اتیلن خالص و چندسازه آن بالاتر بوده است. استفاده همزمان از دو پلیمر با نسبت مساوی (۵/۳۳ درصد وزنی) و خاک اره جهت ساخت چندسازه میزان سفتی بین چندسازه ساخته شده با تک تک پلیمرها را نشان داده است. بکارگیری الیاف طبیعی باعث کاهش تحرک زنجیره مولکولی و انتقال دمای چندسازه به دماهای بالاتر شده که در نهایت پیک های مربوطه به سمت راست و پایین تر جا به جا شده اند. هر چند که در برخی موارد انتقال پیک ها از روند نرمالی تبعیت نکرده است. افزودن اتصال دهنده MAPE باعث چسبندگی سطح مشترک بیشتر بین دو فاز در تمامی چندسازه ها شده و در نهایت سفتی را افزایش داده است.

Keywords:

چندسازه , خاک اره , پلی لاکتیک اسید , پلی اتیلن , ویژگی های کششی , تحلیل دینامیکی-مکانیکی