آیسان علیزاده جمال آباد - کارشناسی ارشد مهندسی پزشکی، گرایش بیوالکتریک، دانشگاه ارومیه، آذربایجان غربی، ایران
سیما کرد - کارشناسی مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران
حنانه محمدی شیرکلایی - کارشناسی زیست شناسی سلولی مولکولی، گروه علوم و فناو ری ه ای زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
رقیه معزز - دانشجوی دکتری حشره شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، آذربایجان شرقی، ایران

هوش مصنوعی ، طی چند دهه گذشته نقش مهم و رو به رشدی در جهان داشته است. هوش مصنوعی و فناوری های مرتبط با آن به طور فزایندهای در تجارت و زندگی رواج دارند و به تدریج در حوزه سلامت استفاده می شوند . تکنولوژی های پزشکی با نیروی هوش مصنوعی به سرعت در حال تحول جهت یافتن راه حل های کاربردی برای عملکردهای بالینی هستند. الگوریتم های یادگیری عمیق می توانند با افزایش مقاد یر داده های فراهم شده توسط پوشیدنی ها، گوشی های هوشمند و دیگر سنسورهای نظارت سیار در زمینه های مختلف پزشکی سر و کار داشته باشند. در حال حاضر، تنها تنظیمات بسیار خاص در عمل بالینی از کاربرد هوش مصنوعی، مانند تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی، صرع، تشنج، هیپوگلیسمی، یا تشخیص بیماری براساس آزمایش ها آسیب شناسی یا تصویربرداری پزشکی، بهره می برد. بیماران مدت ها است که انتظار اجرای طب مکمل را می کشند، زیرا استقلال بیشتر و درمان شخصی تر را میسر می سازد، با این حال، با مقاومت پزشکانی مواجه می شود که برای چنین تکامل عملکرد بالینی آماده نشده اند. این پدیده همچنین نیاز به اعتبارسنجی این ابزارهای مدرن با آزمایش های بالینی سنتی را ایجاد می کند، ارتقا آموزشی برنامه درسی پزشکی را با توجه به پزشکی دیجیتال و همچنین توجه اخلاقی به نظارت پیوسته در حال انجام مورد بحث قرار می دهد . هدف این مقاله بحث در مورد متون علمی اخیر و ارائه دیدگاهی در مورد مزایا، فرصت های آینده و خطراتکاربردهای هوش مصنوعی ایجاد شده در عمل بالینی بر روی پزشکان، موسسات مراقبت های بهداشتی، آموزش پزشکی، و اخلاق پزشکی است.

پزشکی دیجیتال، سلامت همراه، فن اوری های پزشکی، هوش مصنوعی، نظارت دیجیتال.