بررسی اثر عصاره جلبک دریایی آسکوفیلوم نودوزم و بستر کشت کوکوپیت وکمپوست خرما بر برخی صفات توت فرنگی در کشت ارگانیک

انواع مختلف بسترهای آلی در واقع مهمترین بخش بیشتر سیستم های تولید هیدروپونیک در باغبانی محسوب می شوند. از طرفی استفاده از محرکهای زیستی در کشاورزی ارگانیک و پایدار با هدف کاهش مصرف کودهای شیمیایی همواره مورد توجه قرار گرفته است. از اینرو این پژوهش با هدف بررسی تاثیر استفاده از عصاره جلبک دریایی بر خصوصیات مورفولوژیک توت فرنگی رقم سلوا به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. فاکتورهای این آزمایش شامل عصاره جلبک دریایی آسکوفیلوم نودوسوم در چهار غلظت (۰، ۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ میلی گرم در لیتر) و دو بستر کشت کوکوپیت و کمپوست خرما بود. براساس نتایج تجزیه واریانس، اثر متقابل عصاره جلبک دریایی و بستر کشت برای صفات شاخص سطح برگ، قطر میوه و میانگین وزن میوه معنیدار شد و برای صفات وزن تر و خشک اندام هوایی و تعداد گل اثرات مستقل بستر کشت و عصاره جلبک معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین اثرات عصاره جلبک دریایی و بستر کشت نیز نشان داد که بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی و شاخص سطح برگ مربوط به غلظت ۲۰۰۰ میلی گرم در لیتر عصاره جلبک در هر دو بستر کشت کمپوست خرما و کوکوپیت بود. بیشترین میانگین وزن میوه و قطر گل در بستر کمپوست خرما به همراه غلظت ۲۰۰۰ میلی گرم در لیتر عصاره جلبک دریایی مشاهده شد و بیشترین قطر میوه نیز مربوط به بستر کوکوپیت به همراه غلظت ۲۰۰۰ میلی گرم در لیتر عصاره جلبک بود. به طور کلی بستر کشت کمپوست نخل خرما و غلظت ۲۰۰۰ میلی گرم در لیتر عصاره جلبک اسکوفیلوم نودوسوم به دلیل تاثیر مناسب در حفظ مطلوب خصوصیات رویشی و زایشی توت فرنگی بهترین تیمار معرفی می گردد.

Keywords:

جلبک آسکوفیلوم نودوسوم , ضایعات نخل , کشاورزی پایدار , هیدرو پونیک ,