احمدرضا امتحانی - دانش آموخته حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه مفید قم
علی پایدارفرد - دانش آموخته حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه مفید قم
جواد نادری عوج بغزی - طلبه دروس خارج حوزه علمیه قم دانشجو دکتری حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تهران (پردیس ارس)

در احکام دین مبین اسلام به رعایت احترام نسبت به دیگران بسیار تاکید شده است که مهمترین آناحترام به مقدسات دینی اعم از اسلام و یا سایر ادیان الهی است. جرم توهین به مقدسات یکی ازمسائل بسیار مهم در فقه و جوامع اسلامی است که آثار فقهی و حقوقی مهمی بر آن مترتب می گردد.لکن علی رغم فقدان سابقه تقنینی طولانی برای این بزه، با مراجعه به نصوص قانونی می یابیم کهقانونگذار در ماده ۲۶ قانون مطبوعات برای اولین بار نسبت به این موضوع اهتمام ورزیده است. بزهتوهین به مقدسات اعم از ارتداد و جرم سب نبی است ک ه در قانون مجازات اسلامی (مواد ۵۱۳ و ۲۶۲و ۲۶۳) به آن پرداخته شده است. این جرم اگرچه در بسیاری از احکام و مقررات تابع اهانت سادهمی باشد اما قواعد خاصی نیز بر آن حکم فرماست که این قواعد را باید از منابع شرعی جستوجو کرد.حال با این وجود، در این پژوهش به دلیل شباهت میان جرایم توهین به مقدسات، سب نبی و ارتدادکه تمییز میان این دو باعث چالش جدی شده است و به جهت جلوگیری از تضییع حقوق متهم باعنایت به ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی (مصوب ۱۳۹۲) و رجوع به اصل ۱۶۷ قانون اساسی به رفعوجه تمایز فیما بین آنها و تبیین حد و مرز و معیار و ضابطه ارتکاب هرکدام پرداخته شده است.

فقه، ضابطه، توهین به مقدسات، سبالنبی، ارتداد