مهدی حدادی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران
کامران قاسمی - استادیارگروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران
مرتضی حاجی ملک خلج - استادیارگروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران

تعیین حد بهینه نیتروژن برای رشد سال جاری و حداکثر عملکرد در سال آینده، از مسائل اصلی در پرورش گیاه می باشد. به همین منظور آزمایشی جهت مشخص نمودن غلظت مناسب نیتروژن جهت رشد دو رقم تمشک سیاه بی خار به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار به صورت گلدانی انجام شد. فاکتور اول شامل رقم در دو سطح نارس قرمز و نارس سبز و فاکتور دوم شامل برنامه تغذیهای نیتروژن در شش سطح (صفر، ۷/۵، ۱۵، ۲۲/۵، ۳۰ و ۳۷/۵ کیلوگرم اوره به ازای هر بوته) بود. نتایج مقایسه نشان داد تیمار بوته های رقمی که میوه های آن قبل از رسیدن قرمز رنگ می شوند(نارس قرمز) با دریافت ۱۵ گرم بر بوته اوره، به طور معنیداری بالاترین وزن کل بوته را نشان دادند. نکته مهم اینکه با افزایش غلظت نیتروژن، وزن کل بوته کاهش یافت. بیشترین طول ریشه در تیمار ۷/۵ گرم بر بوته در رقم نارس سبز با میانگین ۹۰ سانتیمتر مشاهده شده است. همچنین طول ریشه در غلظت پایین نیتروژن و شاهد بیشتر از غلظت بالای نیتروژن بود. با افزایش غلظت نیتروژن وزنتر هرس ریشه در رقم نارس سبز کاهش و در رقم نارس قرمز افزایش مییابد که حاکی از تفاوت واکنش ارقام تمشک سیاه بی خار به تغذیه نیتروژنه می باشد.

اوره، رقم، طول ریشه، وزن کل بوته، هرس ریشه