تاثیر بهبود دهنده های زیستی و شیمیایی بر رنگیزه های فتوسنتزی توت فرنگی (Fragaria × ananassa Duch)

به منظور ارزیابی پاسخ فیزیولوژیکی توت فرنگی " رقم پاروس" در برابر بهبود دهنده های زیستی و شیمیایی، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه جیرفت در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل پوتریسین در دو سطح ۰ و ۱/۵ میلی مولار و قارچ مایکوریزا در دو سطح ۰ و ۳۰ گرم مایه قارچ بود. صفاتی از قبیل کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید کل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد استفاده همزمان قارچ مایکوریزا و آمینواسید پوتریسین تاثیر معنیداری بر مقدار رنگدانه های فتوسنتزی داشت در حالیکه کاربرد هر یک به تنهایی تفاوت معنیداری با شاهد نشان نداد. کاربرد همزمان قارچ مایکوریزا و آمینواسید پوترسین مقدار کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید را بهترتیب ۴۰، ۳۳، ۳۶ و ۳۵ درصد نسبت به شاهد افزایش داد.

Keywords:

پوتریسین , قارچ مایکوریزا , کلروفیل , کاروتنوئید