بهبود تحمل تنش شوری در توت فرنگی با کاربرد استیک اسید و اثرگذاری بر خانواده ژنی ALDH و ژن ACS

توت فرنگی از جمله محصولات حساس به شوری است و با توجه به شورشدن زمینهای کشاورزی و کاهش کیفیت آبهای آبیاری در سالهای اخیر تولید این محصول را دچار مشکل کرده است. استات از جمله مواد شیمیایی شناخته شده است که میتواند آسیبهای ناشی از تنشها به ویژه تنش شوری را کاهش دهد. خانواده ژنی آلدهید دهیدروژناز (ALDH) که یک خانواده بزرگ ژنی است، توانسته است به تنشهای محیطی پاسخ دهد. هدف از این پژوهش بررسی بیان خانواده ژنی ALDH و ژن ACS در شرایط تنش شوری ۴۰) میلی مولار کلرید سدیم) با استفاده از کاربرد استیک اسید در دو غلظت ۱) و ۲ میلی مولار) در شرایط کشت هیدروپونیک بود. نتایج نشان داد که از خانواده ژنی ALDH، ALDH۷B۴ و ALDH۳I۱ به شدت تحت تاثیر تنش شوری و استیک اسید بودند. بیشترین میزان بیان ژن در تیمار ۱ میلی مولار استیک اسید در شرایط تنش شوری مشاهده شد. همچنین در شرایط تنش شوری، بیشترین میزان بیان ژن ACS در تیمار ۲ میلی مولار استیک اسید در مقایسه با دیگر تیمارها مشاهده شد. در واقع نتایج نشان داد که از بین اعضای خانواده ژنی ALDH ژن ALDH۳I۱ بیشترین نقش را در ایجاد تحمل به تنش شوری در اثر کاربرد استیک اسید دارد و این نتیجه میتواند به عنوان یک راهکاری برای افزایش تحمل به تنش شوری در گیاهان در برنامه های بهنژادی و انتقال ژن مورداستفاده قرار گیرد.

Keywords:

آلدهید دهیدروژناز , استات , استیل کوآنزیم سنتتاز , تنش شوری.