اثر تیمار پس از برداشت خشکی جزئی پوست بر فعالیت آنتی اکسیدانی میوه انار طی دوره انبارمانی(Punica granatum L. cv. Malase Saveh)

این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر تیمار خشکی جزئی پوست بر کیفیت و عمر پس از برداشت میوه انار (Punica granatum L.) رقم ملس ساوه صورت گرفت. پژوهش اخیر به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در انباری با دمای ۴ درجه سانتیگرادو رطوبت نسبی ۸۵-۹۰ درصد اجرا شد. تیمار مورد بررسی شامل دو سطح خشکی جزئی پوست (بدون خشکی پوست و خشک شدن پوست به مدت ۱۰ روز در دمای اتاق با دمای ۲۰ ۱ درجه سانتیگراد) بوده و اندازه گیری صفات در زمانهای ۳۰، ۶۰ و ۹۰ روز انبارمانی انجام گرفت. صفاتی از قبیل ظرفیت آنتی اکسیدانی، اسیدآسکوربیک و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند: سوپراکسیددیسموتاز((SOD، کاتالاز (CAT) و آسکوربات پراکسیداز (APX) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که تیمار خشکی پوست تا حدودی موجب بهبود ویژگیهای کیفی در میوه انار طی دوره انبارمانی شده است. این تیمار سبب افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی طی ۹۰ روز انبارمانی شده است. همچنین در میوه های تحت تیمارخشکی از کاهش میزان اسیدآسکوربیک طی دوره انبارمانی جلوگیری به عمل آمده و محتوای اسیدآسکوربیک در سطوح بالاتری نسبت به میوه های شاهد حفظ شده است. علاوه بر این، در میوه های تیمار شده فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی SOD، CAT و APX در مقایسه با میوه های شاهد در سطوح بالاتری قرار داشت که سبب افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی در میوه های تحت تیمار شده است. در نهایت میتوان بیان داشت تیمار خشکی جزئی پوست به طور موثر سبب افزایش و حفظ کیفیت تغذیهای میوه انار طی دوره نگهداری در انبار سرد شده است.

Keywords:

آنزیم های آنتی اکسیدانی , اسیدآسکوربیک , انبارمانی , پس از برداشت , ظرفیت آنتی اکسیدانی