اثر قارچ ریشه بر فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی دانهال به در شرایط کمبود آهن

پژوهش حاضر به منظور بررسی تغییر فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی در دانهالهای به رقم اصفهان تلقیح شده با دو گونه قارچ ریشه و سطوح مختلف آهن انجام گرفت. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام و فاکتورها شامل سه سطح قارچ ریشه (عدم تلقیح، Rhizophagus intraradices و (Funneliformis mosseae و دو سطح آهن ۵) و ۵۰ میکرومولار) بود. بستر کاشت مخلوطی از شن کوارتز و پرلیت استریل شده بود. مایه تلقیح قارچ ریشه در زمان کاشت بذر در فاصله دو الی سه سانتیمتری زیر بذرها قرار داده شد. چهار ماه پس از تلقیح تیمارکمبود آهن ۵) میکرومولار) شروع شد و ۹۰ روز پس از آن نمونه های گیاهی برای اندازهگیری غلظت پراکسید هیدروژن، آنزیم سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد در شرایط کمبود آهن دانهالهای به تلقیح شده با قارچ ریشه ها در مقایسه با تیمار شاهد به صورت معنیداری غلظت پراکسید هیدروژن کمتری داشتند. کاربرد R. intraradices در مقایسه با تیمار عدم تلقیح نیز در این شرایط سبب افزایش ۱/۹ و ۱/۷ برابری در فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز شد. افزایش فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز نیز در هر دو تیمار قارچی در مقایسه با شاهد مشاهده شد. با توجه به نقش آهن در تعدیل فعالیت سیستم آنتی اکسیدانی گیاهان میتوان نتیجه گیری نمود که قارچ ریشه ها در شرایط کمبود آهن احتمالا با اثر بر افزایش جذب آهن نقش مهمی در بهبود فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی دانهال به داشتند.

Keywords:

آنزیمهای آنتی اکسیدان , آهن , پراکسید هیدروژن , Rhizophagus intraradices , Funneliformis mosseae