بررسی اثر سطوح مختلف تنش شوری و کاربرد اسید سالیسیلیک بر ویژگیهای مورفولوژیکی گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.) رقم کشکنی لولو

شوری فاکتور مهمی است که تولید محصول و ادامهی کشت و کار را در بسیاری از مناطق جهان به مخاطره میافکند. چراکه شوری، قابلیت تولید و حاصلخیزی زمینها را کاهش میدهد. به منظور بررسی تاثیر غلظتهای مختلف شوری و اسید سالیسیلیک بر ویژگیهای مورفولوژیکی ریحان رقم کشکنی لولو، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با ۳ تکرار اجرا گردید. آزمایش با ۲ فاکتور، شوری ۰، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ میلی مولار و اسید سالیسیلیک ۰، ۰/۵، ۱، ۱/۵ و ۲ میلی مولارانجام شد. پارامترهای اندازه گیری شده شامل سطح برگ، طول گل آذین، تعداد چرخه های گل، ارتفاع گیاه، تعداد شاخه های فرعی، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه بودند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که همه پارامترهای رویشی با افزایش سطوح شوری کاهش یافت اما در تیمار اثر متقابل اسید سالیسیلیک و شوری این صفات افزایش پیداکردهاند و سالیسیلیک اسید اثرات منفی تنش شوری را بهبود بخشید.

Keywords:

اسید سالیسیلیک , ریحان , تنش شوری