حمیرا قادری زه - دانشجوی دکتری گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولیعصر رفسنجان، رفسنجان،
محمدحسین امینی فرد - دانشیارآموزشی علوم باغبانی و مرکز پژوهشی گیاهان ویژه منطقه دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند،
حسن بیات - استادیارآموزشی علوم باغبانی و مرکز پژوهشی گیاهان ویژه منطقه دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند،
علیرضا صمدزاده - مربی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند

به منظور برر سی اثر بیوپتاس و سولفات آهن برخ صو صیات فیزیولوژیکی شنبلیله تحت تنش خشکی، آزمای شی در سال ۱۳۹۶، بصورت کرتهای خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی انجام شد. تیمارها شامل تنش خشکی (شامل آبیاری نرمال به عنوان عدم تنش و قطع آبیاری در اوایل گلدهی به مدت ۱۴ روز به عنوان تنش خشکی) به عنوان عامل اصلی و تیمارهای کودی بیوپتاس ۰) و ۵ کیلوگرم در هکتار) و سولفات آهن ۰) و ۱/۵ در هزار) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که ارتفاع، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفتند. کاربرد برهمکنش بیوپتاس و سولفات آهن سبب افزایش ارتفاع بوته گردید. بیشترین عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در تیمار ۵ کیلوگرم در هکتار بیوپتاس در شرایط عدم تنش خشکی مشاهد شد. نتایج حاکی از آن بود که کود زی ستی بیوپتاس و سولفاتآهن، توانستند تنش خشکی را در گیاه شنبلیله تعدیل نمایند و موجب بهبود ویژگیهای کمی و کیفی این گیاه مهم گردند.

تنش خشکی، رشد زایشی، کود زیستی، گیاه دارویی