تاثیر محلول پاشی کلات آهن و نانوذره اکسیدروی بر رشد و غلظت عناصر در گیاه به لیمو (Lippia citrodora) تحت تنش شوری

تنش شوری یکی از چالشهای مهم زیست محیطی در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا است که موجب کاهش عملکرد گیاه میشود. به منظور بررسی تاثیر تنش شوری کلرید سدیم و محلول پاشی باکلات آهن و اکسیدروی آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد. نتایج نشان دهنده وجود اثرات متقابل معنادار تنش شوری و محلول پاشی بر صفات غلظت ازت، پتاسیم، سدیم، روی، محتوای آب نسبی برگ بود. بالاترین محتوای نسبی آب برگ در تیمارهای بدون تنش شوری با هر دو سطح محلول پاشی کلات آهن و نانوذره روی، تنش شوری ۵۰ میلی مولار کلریدسدیم با محلول پاشی ۴ میلی گرم در لیتر کلات آهن مشاهده شد. بیشترین غلظت روی در تیمار بدون تنش شوری و محلول پاشی با ۲ و ۴ میلی گرم در لیتر نانوذره اکسیدروی مشاهده شد. وزن خشک بخش هوایی و غلظت آهن تحت تاثیر اثرات مستقل تنش شوری و محلول پاشی قرار گرفت. بالاترین غلظت آهن گیاه در تیمار بدون تنش شوری مشاهده شد. بیشترین عملکرد گیاه در تیمار بدون تنش شوری و تنش شوری ۵۰ میلی مولار کلریدسدیم مشاهده شد. محلول پاشی با ۴ میلی گرم در لیتر کلات آهن موجب افزایش غلظت آهن و وزن خشک گیاه شد. براساس نتایج به دست آمده مشخص شد که محلول پاشی باروی و آهن تاثیر معنیدار در کاهش اثرات تنش شوری در به لیمو داشت.

Keywords:

به لیمو , شوری عناصر