زهرا میرفتاحی - بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
سعید عشقی - بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
محمد اعتمادی - بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
علی قرقانی - بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
علی مقدم - بخش بیوتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

تنش شوری به عنوان یکی از فاکتورهای تهدیدکننده تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان محسوب میشود. حدود ۲۰ درصد از ۲۳۰ میلیون هکتار از زمینهای کشاورزی دنیا، تحت تاثیر تنش شوری میباشند. اخیرا گزارش شده است که کاربرد خارجی استیک اسید میتواند جهت افزایش تحمل به تنشهای غیر زیستی و به ویژه تنش خشکی مورداستفاده قرار گیرد. تاکنون در مورداستفاده آن در شرایط تنش شوری در گیاهان باغبانی گزارشهایی وجود ندارد. بدین منظور گیاهان توت فرنگی پرورشیافته در شرایط هیدروپونیک به مدت ۹۰ روز تحت تاثیر دو سطح مختلف شوری ۰) و ۴۰ میلی مولار کلرید سدیم) قرار گرفتند. برای تیمارهای استیک اسید هم گیاهان با سطوح مختلف استیک اسید ۱) و ۲ میلی مولار) در سه زمان مختلف (یک هفته قبل از تنش شوری، همزمان با تنش شوری و یک هفته بعد از تنش شوری) تیمار شدند. نتایج نشان داد که نشت الکترولیت، پراکسید هیدروژن و پراکسیداسیون لیپیدها بهترتیب در اثر تنش شوری به میزان ۴۵، ۵۴ و ۴۶ درصد افزایش یافته اند. درحالیکه این میزان افزایش در تیمار ۱ میلی مولار استیک اسید به ویژه در زمان یک هفته قبل از آغاز تنش شوری و همزمان با تنش شوری کمتر بود. از سوی دیگر عملکرد میوه در شرایط تنش شوری ۴۰ میلی مولار کلرید سدیم به میزان ۷۱ درصد در مقایسه با تیمار شاهد کاهش یافت، درحالیکه این میزان کاهش در تیمار ۱ و ۲ میلی مولار استیک اسید به ترتیب ۳۱ و ۴۵ درصد بود. درنتیجه مشخص شد که تیمار استیک اسید در غلظت ۱ میلی مولار در شرایط تنش شوری به ویژه در یک هفته قبل از آغاز تنش و همزمان با تنش میتواند اثرات مثبت در گیاهان توت فرنگی در شرایط تنش شوری داشته باشد.

آنتی اکسیدانت، استات، عملکرد، تنش شوری