نقش یونیکونازول در بهبود رشد و محتوای اسانس گیاه دارویی اسطوخودوس ( Lavandula (officinalis L. تحت رژیمهای مختلف تنش کم آبی

تنش کم آبی مهمترین عامل محدود کننده ی رشد و نمو گونه های مختلف گیاهی در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب میشود. به منظور ارزیابی برهمکنش تنش کم آبی و تنظیم کننده ی رشدی یونیکونازول روی برخی صفات رویشی و محتوای اسانس در گیاه دارویی اسطوخودوس، پژوهشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در پنج تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در سال ۱۳۹۸ اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل رژیمهای مختلف آبیاری (بدون تنش رطوبتی، آبیاری ۴ روز یکبار، ۶ روز یکبار، ۸ روز یکبار و ۱۰ روز یکبار) و تنظیمکننده ی رشدی یونیکونازول (در کاربرد و عدم کاربرد آن) بودند. نتایج نشان داد که در کاربرد یونیکونازول تاثیر تنش کم آبی بربوته های اسطوخودوس کاسته شده و صفات رویشی این گیاه دارویی مقادیر بیشتری را در مقایسه با عدم کاربرد این تنظیم کننده ی رشدی داشتند. بازده اسانس این گیاه دارویی در ۶ روز تنش رطوبتی با کاربرد یونیکونازول بیشترین مقدار را در مقایسه با سایر تیمارها داشت که با افزایش شدت تنش رطوبتی در خاک از میزان آن کاسته شد. در نتیجه، در تنشهای ملایم رطوبتی با کاربرد این تنظیم کننده ی رشدی میتوان به بیشترین بازده اسانس در گیاه دارویی اسطوخودوس دست یافت.

Keywords:

بازده اسانس , تنش کم آبی , تنظیم کننده های رشدی , صفات رویشی , گیاه دارویی