زیبا محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد (گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران)
رحیم نیکخواه - استادیار (گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران)
لیلا کرمی - استادیار (گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران)
غلامرضا عبدی - استادیار (زیست فناوری پژوهشکده، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران)

به منظور افزایش تولید محصولات کشاورزی در واحد سطح، عملیات زراعی متعددی نظیر مصرف کودهای شیمیایی صورت میگیرد. نتیجه این فعالیت طی سالیان اخیر، کاهش میزان باروری خاک، کاهش تنوع زیستی، افت کیفیت محصولات کشاورزی، بروز مشکلات متعدد زیست محیطی و انتقال زنجیره وار آنها به منابع غذایی انسانها و تهدید سلامت جامعه بشری است. به همین منظور، در سالهای اخیر مطالعات گسترده ای در راستای بهبود و حفظ باروری خاک، بهبود کیفیت محصولات کشاورزی و حذف آلاینده های زیست محیطی انجام شده است. کاهش این مخاطرات زیست محیطی، همگام با افزایش عملکرد گیاهان زراعی،مخصوصا در گیاهان دارویی، نیازمند به کارگیری تکنیکهای نوین بهره برداری است. یکی از این تکنیکها، مطرح شدن مجدد استفاده از کودهای آلی و زیستی برای استفاده در کشاورزی جهت دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار ارگانیک و میباشد. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورها شامل بستر کشت جلبک و کود دامی به همراه عصاره های جلبک دریایی و مورینگا با استفاده از سه نوع حلال مختلف شامل آبی، اتانولی و ان هگزان در سه غلظت ( ۰، ۰/۵ و ۱ گرم در لیتر) بود. بررسی نتایج نشان داد که هر دو عصاره جلبک دریایی و مورینگا، فنل کل و میزان فلاونوئید نعناع فلفلی را افزایش دادند ولی این افزایش در غلظت ۱ گرم در لیتر عصاره مورینگا به مقدار بیشتری اتفاق افتاد. بستر کود جلبکی نیز نسبت به بستر کود دامی موثرتر بودند.

جلبک دریایی، فلاونوئیدکل، فنل کل، مورینگا، نعناع فلفلی