بررسی برخی ویژگیهای مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی کنگرفرنگی با محلول پاشی متانول و نانوذره دی اکسید تیتانیوم

امروزه استفاده از شیوه های نوین در تغذیه گیاهان به منظور تسریع در جذب عناصر مورد نیاز گیاه بسیار حائز اهمیت است. بدین منظور پژوهشی با هدف بررسی اثر متانول و نانوذره دی اکسید تیتانیوم (TiO۲) به صورت محلول پاشی بر برخی از صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی کنگرفرنگی (Cynara scolymus L.) در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با ۳ تکرار در سال های ۱۳۹۸-۹۹ انجام شد. تیمارها شامل متانول ۰، ۱۵، ۳۰ و ۴۵ درصدحجمی و نانوذره دی اکسید تیتانیوم ۰، ۲۰، ۴۰ و ۶۰ ppm بود. در سال آخر نتایج نهایی حاصل از جدول تجزیه واریانس این پژوهش نشان داد که اعمال تیمارها بر بیشتر صفات مورد بررسی در سطح آماری %۱ معنیدار شد. بطوریکه بیشترین تعداد برگ، همزمان در تیمارهای ۴۵) درصد حجمی متانول و صفر ppm نانوذره ((TiO۲) و نیز ۳۰) درصد حجمی متانول و ppm ۲۰ نانوذره) مشاهده شد. بالاترین اندازه ارتفاع بوته نیز مربوط به تیمار ۴۵) درصد حجمی متانول و صفر ppm نانوذره ((TiO۲) بوده است. همچنین کاربرد متقابل تیمار ۱۵) درصد حجمی متانول و ppm ۴۰ نانوذره ((TiO۲) بیشترین میزان وزن برگ خشک را به خود اختصاص داد. کلروفیل a در کاربرد متقابل تیمار ۴۵) درصد حجمی متانول و ppm ۴۰ نانوذره ((TiO۲) بالاترین مقدار را نشان داد. بیشترین میزان کاروتنوئید نیز در تیمار ۱۵) درصد حجمی متانول و صفر ppm نانوذره) مشاهده شد. نتایج نشان داد استفاده از تیمارهای آزمایش در بهبود صفات مورد بررسی این پژوهش موثر واقع شده است.

Keywords:

تغذیه , فتوکاتالیست , کاروتنوئید , محلولپاشی , مورفولوژیکی